In het kader van Powerviolence-maand (waarom niet?) hierbij een recensie van het nieuwe album van Gets Worse. In 2012 bracht deze band uit Leeds in het Verenigd Koninkrijk zijn eerste demo uit. Een hele rits releases later komen we bij Teen Wolf aan. Volgens de band stond de naam van dit ding al vast voordat de muziek geschreven was. De gedachtegang was: geen idee waarom, maar waarom niet? Deze twee gedachtegangen heffen elkaar op, waardoor de titel mocht blijven. Pure wiskunde.
Bassist Paul verliet eind 2019 de band, waarna de band besloot alle geschreven nummers te wissen en opnieuw te beginnen. In maart 2020 kwam het gezellige feest dat wij allemaal herinneren onder de naam ‘lockdown’. Na het zangverbod in oefenruimtes, het opnieuw opstarten van de wereld en de hele band aan de corona (niet het bier) begon deze plaat serieuze vormen aan te nemen. Zestien minuten zijn eruit gekomen. Dat geldt als een EP.
Muzikaal is de EP een verlengstuk van vorig werk: zompige dikke cymbaalmuren met opruiende vocalen. U mag bangen, u mag moshen, uw servies mag stuk. Zodra Five Year Sentence start met stop-en-startblasts en ritmische riffs ontkom je er niet aan. De breakdown verwoest uw servies, tenzij u dat reeds zelf heeft verwoest. Aan de vocale variatie is eveneens geen ontkomen, wat wil je ook met vier vocalisten? De screams snijden door merg en been, zeker wanneer Thick Nathan vanuit een crabcore-intermezzo ineens overgaat tot een ijselijke schreeuw. Supertraag, supersnel, het zijn de uitersten die het smakelijk maken. Vaak klinkt powerviolence qua productie te plat (Snubbed), of juist te punky (Gets Worse, het album) voor mijn smaak. Op Teen Wolf is de balans gevonden tussen een drassige bas en lawaaierige cymbalen. Gets Worse laat horen dat Gets Better een betere naam is.
Retrobate is het mooiste voorbeeld van hoe de mix de zaak op de spits drijft, inclusief een bassolo. De 6/8e maat geeft een verfrissend gevoel. De teksten zijn poëtisch ritmisch waardoor het lekker loopt. Limb Dragger met zijn heftige sustains legt dramatiek in de schaal. Gelukkig sluit de plaat nog af met een lijzige beat op Scaffolding (steigerbouw). De steiger wordt rustig opgebouwd met een interessant middenstuk waarin de gitaar de hoofdrol pakt. Het heeft alleen iets te weinig spanningsboog.
Teen Wolf evolueert van actief naar passief. Op beide vlakken excelleert de band door een ritmische vocale sectie die vol overtuiging met de schetterige cymbalen vechten om de hoofdrol. Het is een band die ritmiek een belangrijk thema maakt en zelfs de snarensectie begrijpt dat. De productie klinkt agressief en heftig. Sterker nog: nog nooit klonk de band zo krachtig! Liefhebbers van bands als Harm Done, Eastwood en Ground moeten zeker even checken wat zich hier afspeelt. Als u nog twijfelt bedenk dan: ‘waarom niet?’.
Label:
Eigen Beheer, 2022
Tracklisting:
- Five Year Sentence
- Headbutt Specialist
- Soz ‘Ard
- Thick Nathan
- Limb Dragger
- Retrobate
- Hard Grafter
- Peer Friends
- Scaffolding
Line-up:
- Tom – Gitaar, stem
- Benj – Gitaar, stem
- Paul – Basgitaar, stem
- Rich – Drums, stem
Links: