Gallóglaigh – Luaith

Geschreven door op 20-11-2022 om 14:32.

Uit Texas komt deze blackmetalmachine. De heer JP is de grondlegger van een band die zich Gallóglaigh laat noemen. De inspiratie wordt gevonden bij bands uit de jaren ’90. Tja, is iets wat we de laatste tijd toch wel veel terug horen komen. Nochtans weet JP en dus in het verlengde Gallóglaigh, daar toch iets van eigen identiteit aan toe te voegen. Niet moeilijk als je kan samenwerken met niemand minder dan Diogo Mota op drum. Deze heer kennen we natuurlijk van zijn uitmuntende werk in het Portugese blackmetalgeweld, Gaerea.

Luaith heet dit tweede album, een tweede album dat amper enkel maanden na het eerste, Sparth, uitkomt. Dat kan je natuurlijk bijzonder noemen. Je kan dat ook aanzien als een ongelooflijke golf van inspiratie bij de heer JP. Die vervolgens kiest om niet alles op dezelfde moment uit te brengen en het dan maar in twee tijden doet. Ik moet wel even vermelden dat de productie van Luaith toch wat dunnetjes is. Alzo gaat de kracht en de finesse, die toch wel zit in het spel van de heer Mota, wat verloren.

De productie is dan wel te dunnetjes. Je komt echter wel vrij snel tot het besef dat deze Amerikaan over de nodige kennis en kunde beschikt om goede black metal te schrijven. Ondanks het feit dat er gesproken wordt van jaren ’90 invloeden merk ik toch, tijdens het grondig doorluisteren van deze plaat, dat er ook behoorlijk wat Amerikaanse grond in de muziek zit. Een band als Wolves In The Throne Room of tenminste het gevoel dat de muziek van deze band oproept, kom je toch ook tegen op Luaith. Gallóglaigh voegt daar dan, geheel naar eigen smaak, het gebruik van ritualistische gezangen aan toe. Hier wordt de keelzangtechniek Khargyraa dan wel Khoomei zang gebruikt. Bijzonder en intrigerend als je wat opzoekingswerk omtrent deze technieken doet. Het zou ons echter te ver laten afdwalen van de muziek die nu speelt. Gelukkig wordt dit type zang niet in overmaat op deze plaat gebruikt.

Met The Towers Of Seven zijn we al wel weer aanbeland aan nummer zes en dan moet ik toch opnieuw schrijven dat het allemaal een beetje saai wordt. De muziek zit vol ritmewisselingen, goede ideeën ook. Maar het ontbreekt nog al te vaak aan de nodige agressie en brutaliteit. Heeft misschien te maken met de vocalen die overladen worden met effecten en de schuurpapieren gitaarsound.

Jammer maar met een een degelijke productie had deze schijf toch wat hogere ogen kunnen gooien. De kracht van het drumspel van de heer Mota gaat zo toch te veel verloren. Nochtans mag je me niet verkeerd verstaan. In het blackmetalbrein van de heer JP zitten echt wel heel interessante kronkels.

Score:

70/100

Label:

Eigen Beheer, 2022

Tracklisting:

  1. Embers
  2. No Crowns, No Gods
  3. Ragnarök
  4. Talstrom
  5. Smolder
  6. The Towers Of Seven
  7. Winds Of Night
  8. Storms Of Ash And Gold
  9. A Curse Of Madness
  10. Ashes
  11. Blow Your Trumpets Gabriel (Behemoth cover)

Line-up:

  • JP – Gitaar, bas, keyboard
  • Beleth – Zang
  • Diogo Mota – Drum

Link: