Gaerea – Mirage

Geschreven door op 15-09-2022 om 19:00.

Gaerea is een band die mij zeer dierbaar is. Nog nooit heeft black metal mij zo danig kunnen raken als die van deze Portugezen. Sinds de oprichting in 2016 zijn een gelijknamige EP en de albums Unsettling Whispers en Limbo verschenen. Op 12 november 2021 werd het eerste lustrum gevierd in de Hard Club in Porto, de thuisstad van de vijfkoppige formatie die altijd gehuld achter een zwart doek met een eigen symbool geïnspireerd door het zegel van Asmodeus naar buiten treedt. Vanwege het urbanistische karakter positioneert Gaerea zich sinds het begin als een anonieme entiteit omdat de hele samenleving eigenlijk anoniem is. Inmiddels weten we echter wie er schuilgaat achter de drumkit (Diogo Mota). Ook is de identiteit van de gitarist en het artistieke brein achter Gaerea ondertussen onthuld (Guilherme Henriques). We kennen hem ook als videoregisseur voor het onvolprezen label Season of Mist.

De avond genaamd ‘The Fifth Supper’ in de Hard Club was er een voor in de boeken. De discografie werd integraal gespeeld en er was een imposante tentoonstelling van kunst geïnspireerd door Gaerea’s muziek van kunstenaars over de hele wereld. Het was werkelijk een onvergetelijke avond die ik voor geen goud had willen missen. In mijn gesprek met de anonieme zanger kwam echter naar voren dat het nieuwe album anders zou gaan klinken. Ik voel dus enige spanning opkomen bij het openen van de promo van Season of Mist…

Het derde album genaamd Mirage gaat van start met Memoir, dat even doet vermoeden Gaerea’s evenknie van Watains They Rode On te zijn. Luchtig gedragen gitaarthema’s klinken als het vredig ontwaken uit een serene slaap. Wanneer een fluisterstem en drums hun intrede doen, wordt de sfeer al wat minder ontspannen. Een eruptie van furie slaat de sfeer definitief om. Die lieflijke melodieën doen louter dienst als contrast om de intense agressie zo hard mogelijk binnen te laten komen. Gaerea’s zanger heeft het talent om enorm veel wanhoop in zijn stemgeluid te herbergen. Zijn uitmuntende expressies maken de composities alleen maar meer groots en meeslepend. Als onderdeel van het hoofdthema existentiële vrees staat de vraag of het in leven zijn een vloek of een zegen is centraal in Memoir. Is de vloek van het in leven zijn een last die alleen jij moet dragen of is het geschenk van overleven iets om dankbaar voor te zijn?

Salve verkent daarop volgend de dieptes van onze meest weerzinwekkende verlangens met het idee dat je einde een geautomatiseerd experiment van je eigen levensomstandigheden is. Heel fraai is dat niet altijd, nee. De drum- en gitaarsalvo’s vliegen je werkelijk om de oren, resulterend in overweldigende energie en emotie. De video weet dit te versterken met een esthetiek waar je u tegen zegt.

Deluge gaat over de zondvloed die desolaatheid en affectie zij aan zij met elkaar brengt. Verdovende leegte en de verlossing van nietigheid worden omkaderd door gitaarthema’s die zowel verontrustende urgentie als een kalmerend gevoel brengen. Het is wederom het contrast tussen het lichte en het donkere dat de muziek bij uitstek intrigerend maakt. Arson bezingt een man die zijn bezittingen in vuur zet om al wat hij betreurt van zijn eigen bestaan te verbranden. Herinneringen zijn echter niet weg te branden, dus heb de moed om je lot te omarmen. Een kalme intro brengt de luisteraar naar onstuimig geraas met giftige gitaarleads en bloedstollende blastbeats. Deinend op de golven neemt Ebb de luisteraar mee op een reis naar de perceptie van het verleden en de toekomst. In lijn met To Ain van Limbo brengt blackmetaltremolopicking dit nummer naar ijzige hoogtes waar kippenvel onvermijdelijk is.

Over Limbo gesproken, de zwevende intro van Mirage kunnen we herkennen van het wonderschone nummer Conspiranoia. Mirage gaat onder andere over de strijd tussen werkelijkheid en waarneming en dringt diep door. Halverwege dit nummer moet ik even slikken om hoe mooi dit is. Het voelt alsof je een warme deken over je heen gelegd krijgt. Mirage bevat alles wat Gaerea voor mij is. Het overspoelt de luisteraar met littekens van leegte. Dit is niet zomaar een liedje, maar serieuze kunst. Zie ook de indringende clip waarin de dans van Vítor Gomes, eveneens afkomstig uit Porto, in toenemende mate catharsis uitbeeldt. Hij was met zijn duistere danssolo’s ook te zien in de clip Morgen van labelgenoot Der Weg Einer Freiheit. U kunt dus wel raden wie deze video regisseerde.

Mantle is als een oerdicht over hoe het leven een eindeloze wals danst met de dood. Dat hoop, gevangen in deze eenzame wereld, slechts een illusie is, wordt zeer overtuigend gebracht door gepijnigde zang, imminente gitaar en prangende drums. Deze combinatie maakt van Mantle een ijzersterkte track die zowel bruut als melodieus klinkt. Laude (Latijn voor lof) is volgens Gaerea het ultieme nummer dat zijn moniker bepaalt, maar kan mijns inziens ook worden gezien als een waardering voor elkaar als bandleden en voor de fans. Het vertelt ons dat we op weg naar onze oneindige rust geen geluk te verliezen hebben. Halverwege Laude ontaarden etherische gitaaraanslagen met het gefluisterde stukje ‘We Are Gaerea’ in een ontroerend tempeest geholpen door een zwaar getormenteerde stem en aanzwellende gitaren. Als bonustrack krijgen we tot slot Dormant aangeboden, een weerspiegeling van wie wij zijn. Een intense crescendo omlijst de onwetende mens die de zonnestralen niet verdient en najaagt wat al verloren is.

Met een diepe zucht realiseer ik me dat het album er nu op zit. Als je bij een concert zou staan, zou je ‘we want more’ willen scanderen. Gaerea is anders dan Amenra meester in krachtige contrasten en kolossale intensiteit waardoor zijn muziek net zo goed als een mokerslag binnenkomt. En wat voelt dat heerlijk. De Portugese heren hebben met Mirage ellendige elegantie tot kunst weten te verheffen. Nomen est omen. Mirage biedt inderdaad als een fata morgana een lichtpunt in de duisternis. Het album distingeert zich in de discografie met meer rustige momenten die ruimte creëren voor bezinning en zelfreflectie. Mirage dient als een spiegel om onze ware zelf te zien en die komt pas naar voren als we waarlijk alleen zijn. De een put daar kracht uit en de ander wordt er angstig van.

Gaerea is de toekomst van black metal. We Are Gaerea.

Score:

98/100

Label:

Season of Mist, 2022

Tracklisting:

  1. Memoir
  2. Salve
  3. Deluge
  4. Arson
  5. Ebb
  6. Mirage
  7. Mantle
  8. Laude
  9. Dormant

Line-up:

  • Guilherme Henriques – Gitaar
  • Diogo Mota – Drums
  • Anoniem – Vocalen, basgitaar, gitaar

Links: