Gaerea – Unsettling Whispers

Het eerste volledige album van het Portugese Gaerea (twee jaar geleden kwam de EP uit) werd me via het Transcending Obscurity label toegespeeld. Een label dat zichzelf de laatste tijd lekker op de kaart zet, maar dat terzijde. Het maakt dat de verwachtingen toch enigszins hooggespannen zijn.

Wanneer het openingsnummer zich langzaam ontvouwt, met een akoestische gitaar en wat desolate screams eroverheen, houd ik mijn hart vast. Als dit drie kwartier door moet gaan, haak ik af. Gelukkig barst het na vier minuten dan toch los en wordt duidelijk dat Gaerea een vorm van moderne (noem het post-black, sludge of shoegaze) metal speelt. Dit openingsnummer eindigt trouwens dermate abrupt dat het lijkt of de stroom ineens uitviel tijdens het opnemen ervan.

Het zorgt ervoor dat je als luisteraar op het puntje van je stoel blijft zitten. Wat heeft dit kwintet nog meer in petto? Opvolger Absent gaat verder waar Svn ophield: veel repetitie in de riffs, een minimalistische drum die naar verhouding zacht in de mix staat en krijsende zang. Regelmatig moet ik denken aan bands als Deafheaven en Faulnis, maar dan met een extra obscuur randje.

De screams zijn redelijk verstaanbaar, iets waar je van moet houden. Gaerea komt ermee weg omdat het op een of andere manier bijdraagt aan de vervreemdende sfeer die Unsettling Whispers weet op te roepen. De speelduur van de nummers (variërend van bijna vijf tot ruim acht minuten) helpt daar ook aan mee. Vooral in een nummer als Whispers, waarin tegen het einde een tempoversnelling plaatsvindt die uitmondt in een outro met alleen gitaar. Unsettling Whispers moet het hebben van dit soort momenten en gelukkig komen die veelvuldig voor.

De betere nummers staan op de tweede helft van dit album, waarin Gaerea klinkt als een dolle hond die in zijn eigen staart wil bijten en daar telkens net niet in slaagt. Beukend agressief en toch over de hele linie melodieus met verrassende breaks. In de nummers zit een mooie spanningsboog en het album kent een goede dynamiek. Het verschijnt trouwens midden in de zomer. Een uitgelezen kans om zich op de festivals te presenteren, maar de muziek van Gaerea komt veel beter tot zijn recht in een klein en duister zaaltje met flikkerend licht en een rookmachine die overuren staat te maken.

De bandleden gaan anoniem door het leven. Op band- en live foto’s dragen de leden steevast maskers en een line-up werd door mij niet gevonden. Gaerea werd slechts twee jaar geleden opgericht en komt nu al met een kwalitatief hoogstaand album. Dat belooft wat voor de toekomst. Liefhebbers van het genre gaan deze band vanaf nu volgen en dat is een bindend advies.

Score:

81/100

Label:

Transcending Obscurity Records, 2018

Tracklisting:

  1. Svn
  2. Absent
  3. Whispers
  4. Lifeless Immortality
  5. Extension to Nothingness
  6. Cycle Of Decay
  7. Catharsis

Line-up:

  • Onbekend

Links: