Foot – The Balance of Nature Shifted

Geschreven door op 01-08-2020 om 23:54.

De titel van dit album spreekt gelijk aan. Het kondigt een dramatisch werkstuk aan in de goede zin van het woord. Zie de hele vette albumcover nog even, en het lijkt inderdaad vijf voor twaalf. Deze Australiërs maken (desert) stonerrock met shoegazevocalen en dit is album nummer drie. Gaan ze de hoge verwachtingen waarmaken?

Eigenlijk is dat geen vraag. Na het heerlijke Buffalo uit 2018, met wereldnummers als Cactus, zijn de verwachtingen hooggespannen. Toch is The Balance of Nature Shifted niet een herhaling van zetten. Muzikaal gezien is de band nieuw territorium aan het verkennen. Nog meer wordt de psychedelische shoegaze opgezocht en de doomexperimenten blijven niet uit. De ene keer is het monotoon en dronend, de andere keer juist afwisselend. De band klinkt op dit album volwassener en zelfverzekerder. Het is een beetje alsof The Dandy Warhols in het huwelijksbootje met Kyuss is gestapt.

Om een impressie van het album te geven pik ik er een paar songs uit: Despair on Hope Street (nog zo’n goede titel) brengt sludgy stoner met hints naar bands als Mastodon en Baroness. De zang bestaat uit geharmoniseerde spacey vocalen, die zware shoegaze ademen. Zware bassen creëren een geluidsmuur waarachter de drums cymbaalrijk doomen en grooven alsof het Ufomammut is. Het is eigenzinnige, opmerkelijke muziek. Foot heeft geen behoefte om als achtergrondmuziek te dienen, maar vraagt u vriendelijk om de geluidsknop open te draaien. Tegen het einde volgt nog zwaardere nadruk op melodie met een gitaarsolo.

Green Embers barst lost met zware fuzzy stoner, waar de effectgedreven vocalen een weg in proberen te vinden. Investment is een hoogtepunt waarbij al progressief jammend naar een climax wordt toegewerkt. Na de eerst twee keer volledig opbouwen volgt een heel kalm stuk. De fuzzy gitaar zoemt nog wat na, en de jam komt nogmaals bij een apotheose uit. Heel vet gedaan in de songwriting en je ziet hier goed hoe deze band vanuit de strakke jams weet op te bouwen naar echte ontknopingen. Elke keer zet Foot je net weer op het verkeerde been met onverwachte noten, die dan ineens extra hard aankomen. Het is het langste liedje van het album. De muziek is ontdekkend en experimenteel geschreven, maar met een sterk gevoel voor het muzikale thema. Elke keer ontsnapt de cleane gitaar uit de dikke onderliggende fuzzy tonen om de accenten te leggen. De productie verschilt nogal per liedje, het lijkt soms alsof ze op verschillende momenten zijn opgenomen. Nog iets meer consistentie zou prettig zijn.

U merkt het al, dit is zo’n album waar ik nog tien kantjes over vol kan schrijven en elk nummer minitieus kan ontleden, maar dat ga ik voor de verandering eens niet doen. De albumtitel heeft zichzelf meer dan waargemaakt. Dit is een donderstukje van topklasse. The Balance of Nature Shifted bevat hypnotiserende stonerriffs en verrassende shoegaze. De band weet deze twee werelden op treffende wijze samen te brengen, in karaktervolle songs. Dat is alles wat u hoeft te weten alvorens tot aankoop over te gaan. Luistertips? Alles!

Score:

89/100

Label:

Cooper Feast Records, 2020

Tracklisting:

  1. Despair on Hope Street
  2. E-Sports
  3. Green Embers
  4. Ride It Out
  5. Investment
  6. Break the Altar (Light / Shade)
  7. Neighbours
  8. Manic Progression
  9. High

Line-up:

  • Paul Holden – Gitaar, stem
  • Dave Pemberton – Gitaar
  • Shaun Stolk – Basgitaar
  • Jack Eddie – Drums

Links: