Filii Nigrantium Infernalium – Fellatrix Discordia Pantokrator
Proconmedia, 2005
In mijn tere zieltje is er slechts een kleine plaats voor black metal. Maar op die regel zijn er dan weer uitzonderingen. Het nieuwe werk van Enslaved bijvoorbeeld kan ik prima verorberen. Maar mijn hart gaat nog altijd sneller kloppen bij groepen als de oude Bathory. Filii Nigrantium Infernalium is een bandje dat hoort tot het laatste soort bandjes. Achter deze bizar lange bandnaam schuilt een viertal Portugesen. Met Fellatrix Discordia Pantokrator brengt de band haar eerste volwaardige cd uit.
De band speelt een goede pot oude black met thrash invloeden. Ook maken ze een lichte knipoog naar de Folk metal. FNI heeft iets weg van een kruising tussen Bathory en Destroyer 666. Een ziekelijke krijs voorziet de nummers van vocalen, daarbij worden ze ondersteund door een aantal slepende gitaarriffjes. De productie van het schijfje is best goed voor dit genre, een minder rauw geluid had afbraak gedaan aan de cd.
De voornaamste reden waarom deze band me zo goed bevalt is toch de grote afwisseling op deze cd. De gitaren klinken soms zowel melodisch als wrang. Op een ander moment klinkt de muziek juist logger en rauwer. In een van de nummers zit ook nog een stukje van de Funeral March van Chopin. Dit stukje is natuurlijk op de gitaar gespeeld, dus ik denk niet dat Chopin zich in zijn graf omdraait als hij de deze band hoort.
Tracklist:
- Intro
- Calypso
- Bordel no Éden
- Azur (Heliophobia)
- Morte Geométrica
- Cães de Guerra
- Moïra
- A forca de Deua
- Sacra Morte
Links: