Vaderlief heeft zichzelf weer ondergescheten, vaderlief heeft zichzelf bevuild. Voor de vierde keer, al heeft ‘ie het deze keer toch vijf jaar kunnen ophouden. Wat wil je natuurlijk, als er vier Amerikanen de hele tijd sluitspierverlammende deathmetaldiepte staan uit te baggeren. Daar hadden we het vorige keer ook al over en naast een nieuwe bassist is er nog een wezenlijk verschil met die voorganger.
De van bedervende arduin gemaakte gitaarsound was eerder het grote struikelblok en verheugt ons allen: het is opgelost. Hij is veel geraffineerder, wat korreliger en doordat de vulkanische growl een tikkie minder diep en wat scherper boort, zijn de briesende zwavelgrotriffs een flink pak duidelijker. Duidelijker, maar niet zuiverder, want het is nog steeds zo rottend als de mossel van Hillary Clinton. Je hoort deze keer gewoon in wat voor steenkoolbriesende rookgordijnen de ellendige kruipdoom met kreunende snaardruk escaleert. Minpuntje blijft de opake drummix van tintelende basdrums en ritselende blastbeats. Die houdt alleen bij de onheilsdoompassages stand.
Bijzonderheden zijn de basgitaar van nieuwkomer Rhys, die er eens als een mondharp uitstulpt bij Ungodly Rest, en een stukje dramatisch leadwerk met zielstergende akkoorden in datzelfde nummer. Her en der slijpt er een lead een marmeren rotsplaat uit en ook dat kan de woelige deathmetalblazer prima hebben. Een must voor Incantation-lovers, een optie voor incontinente vaders.
Score:
80/100
Label:
Dark Descent Records, 2017
Tracklisting:
- Exsurge Domine (intro)
- Offering Revulsion
- Mortal Awakening
- Exalted Offal
- Ungodly Rest
- Divine Parallels
- Vestigial Remains Of…(instrumental)
- Desolate Gods
Line-up:
- Justin Stubbs – Zang, Gitaar
- Derrik Goulding – Gitaar
- Wayne Sarantopoulos – Drums
- Rhys Spencer – Basgitaar
Links: