Exquisite Ending – The Rite of Misanthropism Psalms V-IX

Exquisite Ending – The Rite of Misanthropism Psalms V-IX
Hibernacula Records, 2015

Het kopiëren van bands binnen de blackmetal is meer regel dan uitzondering. Meestal betreft het de klassiekers die slachtoffer worden van dit soort praktijken en zijn de na-apers slechte kloons die snel uit het geheugen verdwijnen. Alsof dat niet erg genoeg is, zijn er ook nog bands die, in mijn ogen, volslagen irrelevante bands of albums kopiëren. Exquisite Ending behoort tot de laatste categorie. De band kopieert namelijk Dimmu Borgir. Nu wil ik Dimmu Borgir niet irrelevant noemen, want hoewel het niet geheel mijn smaak is, heeft de band zeker een stempel achtergelaten en kunnen ze tot grootheden binnen de melodieuze blackmetal worden gerekend. Exquisite Ending kiest er echter voor de nieuwe platen van Dimmu Borgir te kopiëren, een periode die niet heel veel zoden aan de dijk heeft gezet (ookal moet ik toegeven dat ik In Sorte Diaboli behoorlijk wat keren heb geluisterd).

De kopie dat wordt gemaakt is niet al te best. Laten we eerst maar eens de elementen benoemen die afwijken van de genoemde referentie. Allereerst is er het ontbreken van de symfonische elementen. Waar normaal gesproken synthesizers wat smaak geven aan de riffs en de ruimte wat opvullen, wordt die taak hier door extra drukke riffs vervuld. Drukke riffs betekent dan ook niet automatisch interessante riffs, want dat zijn het zeer zeker niet. Een element dat wél goed door de band wordt ingezet, is het gebruik van samples. Deze samples zijn misschien wel het interessantste deel van de EP, want ze slagen er bij vlagen in naargeestig aan te voelen, hoewel het nooit echt overtuigend is; het is in ieder geval beter dan de muziek. Naast deze twee elementen is het één en al imitatie, met afgezaagde riffs, b-vocalen en ontzettend sneue teksten.

Omdat dit een EP is, ga ik er geen cijfer aan geven, maar het moge duidelijk zijn dat ik niet bepaald te spreken ben over dit werk. Fans van saaie dertien-in-een-dozijn blackmetal zal het waarschijnlijk kunnen bekoren, maar zelfs dan raad ik je aan om gewoon het nieuwe werk van Dimmu Borgir aan te slingeren en dat komt van iemand die keer op keer in slaap viel bij het beluisteren van het snoozefest dat Abrahadabra heet.

Tracklisting:
 Exquisite Ending – The Rite of Misanthropism Psalms V-IX

  1. Psalm V: Accursed Be Thy Kingsmen
  2. Psalm VI: Banishment Of Noble Coercion
  3. Psalm VII: The Bestowing Of Abhorrence, Universum
  4. Psalm VIII: Unbound Bloodletting Of The Orthadox Order
  5. Psalm IX: Before The Chasm

Line-up:

  • General Marhtuk – Bas
  • Vile – Drums
  • Cardinal Andra-Inanyus – Gitaar, Vocalen

Links: