Excruciation – [g]host
Auric Records, 2014
Opnieuw Zwitserland, helaas geen herhaling van de sterke prestatie van de vorige band (Exit) uit dit samengestelde land. Excruciation brengt de zwakste plaat van de laatste weken ter mijner attentie, een plaat vol doom, death en thrash. Ze zijn ooit begonnen in 1984 en waren waarschijnlijk beter gestopt in 1985. Dit is hun derde album, voor wie het interesseert.
Het begint met de abominabele diepe basstem van zanger Eugenio Meccariello, die Engels spreekt als een bejaarde wiens gebit los zit. Niet alleen dat, het klinkt allemaal alsof hij er echt geen zin in heeft. Akkoord, de stonerdoom Paradise Lost constructie vraagt niet om enthousiasme, maar dit is echt wel om moe van ellende in slaap mee te vallen. En alsof dat niet genoeg is gaan ze hem nog eens knalhard in de mix zetten … oer-oersaai. Muzikaal is het allemaal gemiddeld, met een leuke baslijn hier en daar, maar door het strontvervelende gewauwel kan dit echt niet over de helft gescoord worden. Rusthuismetal, dat is het.
Tracklisting:
- While the Sea Mounts Up
- Mother South
- Under the Linden Tree
- Murmansk II ?????????
- Ghost – An Interlude
- Crawl
- Sacrum Quod Vivit
- Murmansk I ?????????
- Devil Wears Christ
Line-up:
- D.D. Lowinger – Bas
- Andy Renggli – Drums
- Marcel Bosshart – Gitaren
- Hannes Reitze – Gitaren
- Eugenio Meccariello – Zang
Links: