Evergrey typeert zichzelf als een progressieve metalband. Als we de discografie van de laatste jaren beluisteren – en in het specifiek deze twaalfde langspeler – moeten we toch erkennen dat de focus meer op het melodische aspect is komen te liggen. De band zelf geeft over zijn laatste geesteskind aan dat het een metalversie is geworden van voorganger The Atlantic, waarbij de nummers een meer directe aanpak hebben meegekregen. Dit vertaalt zich in de praktijk naar zware gitaren, onwijs dikke riffs die geregeld je speakers aan gort knallen en warme gitaarsolo’s die in praktisch ieder nummer voorbij komen. Daarnaast staan deze Zweden bekend om de gevoelige passages waarin zanger Tom S. Englund zijn hele ziel en zaligheid weet te leggen. Ook die ontbreken zeker niet op Escape of the Phoenix.
Voordat we overgaan naar de muziek, moeten we even kort stilstaan bij het artwork. Als een band daar zoveel aandacht aan besteedt als Evergrey, voelt dat wel zo eerlijk. Net als bij de voorganger is het wederom een zeer geslaagde albumhoes geworden. Ook de bandfoto is passend bij het concept van het album. Beide zetten meteen een dreigende en mysterieuze toon die het muzikale gedeelte goed ondersteunen.
Forever Outsider trapt het album dan ook lekker agressief af met zo’n dikke riff waar ik het eerder over had. Hierbij hebben ze goed geluisterd naar enkele collega’s uit thuisbasis Göteborg (toch wel het epicentrum van de melodieuze death metal). Had hier een grunt overheen gelegen in plaats van de heldere vocalen van Englund, dan was dit in goede Zweedse traditie geweest. Verder heeft dit nummer een donkere sfeer die zowel muzikaal als tekstueel sterk naar voren komt. Dit komt op meerdere plekken terug op het album, maar wellicht nog het meest op titeltrack Escape of the Phoenix. Naast wederom stampend riffwerk, dat wel heel dicht tegen melodeath aan zit, zijn het vooral de synthesizers die een beklemmende sfeer neerzetten. Interessant te vermelden is dat het concept van het album draait om het ontsnappen van de feniks, in plaats van het reïncarneren. Zanger Englund geeft hierover aan dat dit slaat op het leven zelf: soms ben je moegestreden en heb je helemaal geen zin om jezelf op te richten en om sterk te zijn. Dit gevoel van neerslachtigheid en gelatenheid wordt goed vertaald in de muziek.
De enige kanttekening die geplaatst mag worden is dat het album redelijk veilig aanvoelt. Nergens stapt Evergrey echt buiten de comfortzone of worden nieuwe paden bewandeld (terwijl het album hier tekstueel juist wel over gaat). En ondanks de zware riffs en stevige passages voelt het album af en toe wat vlak of gematigd. Maar vergis je niet hoor: de kwaliteit van het vakmanschap van deze musici staat fier overeind, de productie is tot in de puntjes verzorgd en op de mix is minder dan niks aan te merken. Het is pure kwaliteit die hier geleverd wordt. Alleen had het wellicht nog beter kunnen zijn.
Score:
84/100
Label:
AFM Records, 2021
Tracklisting:
- Forever Outsider
- Where August Mourn
- Stories
- A Dandelion Cipher
- The Beholder
- In the Absence of Sun
- Eternal Nocturnal
- Escape of the Phoenix
- You From You
- Leaden Saints
- Run
Line-up:
- Tom S. Englund – Zang, gitaar
- Henrik Danhage – Gitaar
- Rikard Zander – Keyboard
- Johan Niemann – Basgitaar
- Jonas Ekdahl – Drums
Links: