Ett Dödens Maskineri – Det Svenska Hatet

De politiek en de maatschappij zijn interessante onderwerpen. Dat vindt Ett Dödens Maskineri ook. Det Svenska Hatet is een aanklacht tegen alles wat in de ogen van de band patriarchisch, rechts extremistisch en asociaal is. Wat u daarvan vindt moet u lekker zelf weten. Eén ding is zeker: Ett Dödens Maskineri zet zijn boosheid en frustratie om in toegankelijke, oprechte en doorleefde crustpunk. Det Svenska Hatet is een debuut. Dit debuut omvat vier van de vijf liedjes die op de EP Sveriges Humanitara Ruiner te vinden zijn. Twee andere liedjes komen van de debuut EP uit 2012, opnieuw opgenomen en daardoor een stukkie strakker en passender binnen dit album. De andere zes zijn nieuw.

Dit debuut borduurt rechtstreeks voort op de loper die is uitgelegd met de voorgaande EP. Sterker nog: volgens mij is de band nog een stuk bozer geworden. Muzikaal is het een lichtvoetige Skitsystem. Rouwende heldere gitaren en dan weer chuggende riffs leggen een perfecte onderlaag neer. Een en ander is dynamisch opgebouwd in vrij standaard structuren. De band voegt regelmatig audiopasssages in het Zweeds toe, om inhoudelijk de boodschap kracht bij te zetten. Denk ik. Ik versta geen woord Zweeds. De drums stuwen met precisie en agressie de energie naar hoge levels. De drummer weet wanneer hij stilte moet laten vallen om breakdowns te initiëren. Het samenspel is energierijk en de muzikanten geven elkaar de ruimte. Het hoogtepunt zijn de vocalen. Wat een beleving en frustratie legt Daniel Garpebring in zijn vocale aanvallen! Elk woord is gemeend en de agressie is met elk woord overtuigend.

Op Låsta Dörrar leidt Garpebring het debat in a capella onder een enkele sustainnoot en punky drums. Het is typerend voor deze band die echt een boodschap wil overbrengen met de muziek. De groovende bassist ondersteunt de muziek terwijl hij zijn eigen pad uitstippelt en tevens de vocalist begeleidt. Istid is eentoniger en de monotonie verwoordt de treurnis die, naar ik maar even aanneem, over het klimaat gaat. Det Svenska Hatet voert een dialoog, die rock ‘n rollt tot een moshbaar refrein. Sterker nog: dit is wat mij betreft het beste nummer dat de band tot nu toe heeft geschreven. De start is een audiofragment, waarna de song dymisch heen en weer schiet. Memento Mori heeft ook een dialoog. De doom die de band hier gebruikt gaat over naar een troosteloos en hopeloos klinkende eindpassage.

Voor liefhebbers van typisch groovend Zweeds crustgeweld met een beetje melodie een plaat die je niet moet missen. Of je het nu wel of niet eens bent met de boodschap van de band: Je kan niet om deze aanklacht heen. Want dat is het: een regelrechte oprecht gemeende aanklacht vol in de mineur. Det Svenske Hatet blinkt uit door strak en sociaal samenspel, emotie, rijzige (d-beat)riffs en wervelende dynamieken. Je hoort in het uitstekende samenspel het ‘gevecht tegen het individualisme’ dat de band voorstaat. Hier wordt daadwerkelijk mét elkaar gespeeld, hetgeen erg prettig luistert. Het is overigens echt geen opvallend technisch hoogstandje, maar met deze overtuigingskracht lijkt me dat niet noodzakelijk. Na deze plaat sta ik buiten met een kartonnetje boven mijn hoofd. De tekst: Kopen die plaat!

Score:

85/100

Label:

Suicide Records, 2020

Tracklisting:

  1. Dödens Maskineri
  2. Leviatan
  3. Slavar Under Marknadsekonomin
  4. Arbete Ger Frihet
  5. Sveg
  6. Trygghet & Tradition [Featuring Lastkaj 14’s Kapte
  7. Röda Stugor Med Ruttnande Knutar
  8. Det Svenska Hatet
  9. Låsta Dörrar
  10. Istid
  11. Stad i ljus
  12. Memento Mori

Line-up:

  • Daniel Garpebring – Vocalen, gitaar
  • Aidin Razavi – Gitaar
  • Erik Öyen – Basgitaar
  • Andreas Thunmarker – Drums

Links: