Fly High Michelle is het nummer waarmee Enuff Z’Nuff zichzelf in 1989 mee op de glamkaart zet. Niet geheel terecht volgens bassist en (mede-) oprichter van de band, Chip Z’nuff die de muziek van de band meer als powerpop beschrijft. Diamond Boy is het veertiende album van de band en het eerste album waar voormalig zanger Donnie Vie in zijn geheel geen bijdrage aan heeft geleverd.
Ik heb Diamond Boy nu een aantal keren beluisterd en ik kan melden dat het absoluut geen glam metal is. Dat genre is namelijk opzwepend en dat is dit album totaal niet. Het is drie kwartier ongelofelijk lome muziek. Het klinkt alsof de heren van Enuff Z’Nuff flink aan de wiet hebben gezeten terwijl ze in de studio zaten. De elf nummers komen behalve erg loom ook erg zweverig over. Het kost me dus de nodige moeite om door die hippie-barrière heen te prikken en eens wat meer naar de muziek te luisteren. Neem je daar de moeite voor, dan hoor je bijvoorbeeld Beatle-eske melodieën in het nummer Where Did You Go of Down On Luck. Ook latere Britse bands als Oasis of Blur klinken door in de elf nummers op dit schijfje.
Tsja. Al met al valt Diamond Boy mij erg tegen, maar dat komt zeer waarschijnlijk door mijn verwachtingspatroon (ik verwachte tenslotte glam metal). Zijn er hier op Zware Metalen liefhebbers van Britpop, dan raad ik hen aan dit album een luisterbeurt te geven. Overige lezers waren waarschijnlijk sowieso al afgehaakt. Een krappe voldoende omdat het technisch gesproken allemaal wel lijkt te kloppen.
Score:
65/100
Label:
Frontiers Music srl, 2018
Tracklist:
- Transcendence
- Diamond Boy
- Where Did You Go
- We’re All The Same
- Fire & Ice
- Down On Luck
- Metalheart
- Love Is On The Line
- Faith, Hope & Luv
- Dopesick
- Imaginary Man
Line-Up:
- Chip Z’nuff – Zang, Bas
- Tony Fennell – Gitaar
- Tory Stoffregen – Gitaar
- Dan Hill – Drums
Links: