Enthroned – Obsidium
Agonia Records, 2012
Enthroned is de afgelopen jaren eerder uitgegroeid tot Europees icoon binnen de occulte black metal-wereld, dan dat het nog een Belgische topper is. Toch is het niet meer de oude, rauwe band die in het verleden met de demonische dwerg een hypersnelle en übercatchy black metal-variant neerpootte. Sinds 2006 ruimde dat idee plaats voor een ander type Enthroned: met Tetra Karcist nam Nornagest de lead vocalen over en veranderde de compositie, de sound en de presentatie van de band, hoewel ik binnen dat album nog heel wat terugvond van de voorbije platen. Een overgang op die manier naar het onderwerp van heel wat commotie in 2010: Pentagrammaton ging een heel andere richting uit met agressieve drums, complexe structuren en zelfs wat occult materiaal, maar dan in Belphegor/Behemoth-stijl
Op die agressie bouwt Enthroned verder met Obsidium, maar het occulte lijkt meer aanwezig dan op de voorganger en op obscure schaal reikt dit album iets verder. Dat wordt je echt gewaar vanaf Nonus Sacramentvm – Obsidium: meteen vangt de track aan met obscure en duistere melodieën, eigenlijk niet uit het vertrouwde straatje van Enthroned. Met een pak galm op de stem van Nornagest en het gebruik van de occulte backings op nummers als Oblivious Shades is het geheel ook weer gevat in een aura van enigmatische duisternis. De gitaarpartijen zijn agressief en snijdend en doen me op Horns Aflame en The Final Architect spontaan richting Sargeist denken, wel lijkt de band er minder solomateriaal ingestoken te hebben. Tot slot is de bas, vooral sinds Tetra Karcist een bindmiddel geworden voor deze nieuwe stijl van de band. Ook op deze plaat wordt een sterke baslaag uitgesmeerd: haast een extra dimensie die ervoor zorgt dat deze muziek nog harder blaast, maar eveneens een middel om te spelen met bepaalde sferen, The Blight Vacuum is daar het beste voorbeeld van.
Sommigen zijn wellicht geneigd om iets regelrecht het grof vuil op te gooien, wat niet als twee druppels water lijkt op Prophecies of Pagan Fire of Towards The Skullthrone of Satan. Aan wie het een kans wil geven of Pentagrammaton al kon waarderen: berg jullie nostalgie op bij het beluisteren van Obsidium, laat deze plaat groeien en ga dan op zoek naar de duistere pracht in dit complex. Absolute hoogtepunten zijn voor mezelf de snijdende stukken op Nonus Sacramentvm – Obsidium, de break en de melodie die erop volgt bij Horns Aflame en zonder twijfel ook de melodieuze basis van Petraolevm Salvia. Na twintig keer luisteren kan ik zeggen dat deze Obsidium een aanrader is: beklemmender en occulter dan Pentagrammaton, maar toch ook even beukend.
Tracklisting:
- Sepulchred Within Opaque Slumber
- Nonus Sacramentvm – Obsidium
- Horns Aflame
- Deathmoor
- Oblivious Shades
- The Final Architect
- Petraolevm Salvia
- Oracle ov Void
- The Blight Vacuum
Line-up:
- Nornagest – Vocals, Guitars
- Nerath Daemon – Guitars, Keyboards
- Phorgath – Bass, Vocals
- Garghuf – Drums
Links: