Enter Shikari – A Kiss For The Whole World

Geschreven door op 20-04-2023 om 18:55.

Hoe zou het nog zijn met Britney en Myrthe? Dat vraag ik me toch nog wel eens af. Deze twee krijsende dames zag ik in 2019 in de 013 Tilburg helemaal wild worden van het voorprogramma van de Britse post-hardcore-, mathcore-, electrosensatie Enter Shikari. Intussen zijn de heren terug met een nieuwe langspeler en ze kussen met veel plezier de hele wereld. Iets wat de hele wereld op dit moment echt wel kan gebruiken. De heer Reynolds, de man aan de microfoon en de knoppen op het podium, vertelt in het obligate promofoldertje dat de band met deze plaat wat terug wilde naar het oudere Enter Shikari. Ze sloten zich blijkbaar op en lieten zich inspireren door onder andere de zon die hen krachtige signalen toezond.

Jammerlijk raakte niet elke plaat van deze heren op de Zware Metalen-schrijftafel. Met A Kiss For The Whole World trachten we het tij weer wat te doen keren. Ik lees in de tourlijst, die weer bijzonder lijvig te noemen is, dat de heren ook zullen verschijnen op Graspop Metal Meeting te Dessel. Bijzondere locatie voor deze band in mijn opinie, maar het kan werken.

Terug naar het oude Enter Shikari? Bedoelen de heren dan de tijd van platen als Take To The Skies of Common Dreads? De tijd van nummers als Mothership, Sorry You’re Not A Winner? Juggernauts en vele andere? Niet zozeer bij de openingstrack, het titelnummer, maar zeker vanaf (pls) Set Me On Fire en It Hurts krijg je inderdaad dat gevoel dat de heren teruggrijpen naar de oudere structuren, melodielijnen, meezingbare refreintjes. Het ontbreekt gelukkig niet aan geschifte teksten en elektronische intermezzo’s. En vanaf Leap Into The Lightning weet je ook meteen dat je je boot gerust de Bermuda driehoek in kan sturen volgens deze heren.

Dead Wood verrast met een klassiek strijkersgebeuren, of zo voelt het toch aan, dat in interactie gaat, weliswaar voorzichtig in de eerste maten, met de elektronica en de uitmuntende vocalen van Reynolds alvorens de andere heren zich met het geheel gaan bemoeien. Zo krijg je een nummer dat blijkbaar beschrijft hoe we ons als Pinokkio, het meest bekende levende houten mannetje, zouden moeten voelen. Bloodshot is met zijn overtuigende elektronische intro ook een knipoog naar ouder werk. De krachtige gitaar- en basthema’s die zo nu en dan de hoek om komen kijken, drijven het nummer bij momenten naar hogere toppen. Bijzonder aangenaam is dat ditzelfde nummer een uitloper krijgt. Het hoofdthema wordt gebracht door strijkers en blazers, impressionant! Vervolgens kan je je verlekkeren aan het geweldige Goldfish! Jij bent mijn goudvis die ik onder controle heb, in je kom. Ik dacht, ik stuur dit zinnetje even naar mijn vrouw dan weet ze ook hoe de vork in de steel zit. Heerlijk toch. Soms kan alles gewoon zo simpel zijn.

Op Graspop ga ik dit jaar niet geraken om de heren te bekijken. In ieder geval is dat erg jammer te noemen. Als de heren een hele rits nummers van deze nieuwe plaat, A Kiss For The Whole World, vermengen met oudere hits waarvan eerder sprake, is het meer dan zeker dat de tent of het gehele terrein in vuur en vlam zal staan. Enter Shikari blijft een buitenbeentje maar drukt opnieuw zijn meer dan eigen stempel op het post-hardcore-, mathcore-, electrogenre of hoe bestempel je anders de eigenzinnige muziek van deze vier Britten?

Score:

90/100

Label:

So Recordings, 2023

Tracklisting:

  1. A Kiss for the Whole World x
  2. (pls) Set Me On Fire
  3. It Hurts
  4. Leap Into The Lightning
  5. Feed Yøur Søul
  6. Dead Wood
  7. Jailbreak
  8. Bloodshot
  9. Bloodshot (Coda)
  10. Goldfĭsh ~
  11. Giant Pacific Octopus (I Don’t Know You Anymore)
  12. Giant Pacific Octopus Swirling Off Into Infinity…

Line-up:

  • Rou Reynolds – Zang, elektronica
  • Rob Rolfe – Drums
  • Chris Batten – Basgitaar, zang
  • Liam Clewlow – Gitaar, zang

Links: