Enoch, hoogstwaarschijnlijk genoemd naar het boek van Enoch uit de Bijbel, wordt door zijn platenmaatschappij op de markt gezet als een alternatieve groovemetalband. Genoeg voor mij! Ze hadden me al bij hallo. Er volgde echter een onvoorziene plottwist. Begin ik naar deze handel te luisteren, blijkt het in godsnaam – pun unintended – een christelijke metalband te zijn. Ben ik er even ingeluisd zeg. Het is na Korn’s Brian ‘Head’ Welch’s side-project Love and Death niet meer voorgekomen dat ik me nog eens aan een christelijke metal- of rockband heb verbrand.
Versta me niet verkeerd. Ik heb niets tegen religies en heb echt niks met satanisten, maar het hele concept van christelijke metal heb ik altijd als heel bevreemdend ervaren. Meestal zijn dit Amerikanen, afkomstig uit één van die zandbakstaten in het midden van dat land, die al stemmend op de Republikeinen neerkijken op andere culturen en religies. Niet mijn ding. Nog zacht uitgedrukt.
De plaat opent met Pieces, dat met een lekkere basriff op gang wordt getrokken, waarna de gitaar invalt en het nummer een eerste keer ontploft. Al gauw valt op dat zangeres Lorraine Brodie geheel in de goede traditie van bands als Arch Enemy en Jinjer zowel de clean vocals als het grunten onder de knie heeft. Leuke verrassing! Zonder meer een leuk nummer hoor.
Van Reasons Why ben ik minder wild en er zijn verschillende reasons why (ja flauw, ik weet het). Het hele nummer lijk ik al eens elders gehoord te hebben en wanneer frontvrouw Brodie plots, zonder reden of waarschuwing, als Gwen Stefani begint te klinken is het tijd om af te haken. Het grunten en lekker gitaarwerk naar het einde toe trekken dit niet meer recht.
Wanneer de derde track Stranger ingezet wordt, ben ik dan ook op mijn hoede. Deze keer lijken de bandleden echter terug aan te tonen dat er potentieel in hun muziek zit. Stranger is een vrij rustig nummer gedomineerd door een terughoudende basriff, lekkere deathmetalgrunten en een bevredigende gitaarsolo naar het einde toe. Het hoge hallelujah-gehalte van de lyrics moet je er echter wel bij nemen. Mij lukt dit verrassend genoeg vrij goed.
Want dat is feitelijk de muziek die deze band maakt. Het is melodieuze death metal met een christelijk kantje gemaakt door Nieuw-Zeelanders die overduidelijk opgroeiden met nu-metal. Kitty anyone? Zoals reeds gezegd is dit een EP uit het jaar 2018 na Christus. Soundmass ziet echter terecht talent en succes in deze band en besloot hun plaat nogmaals uit te brengen. Het lijkt me een veelbelovend bandje te zijn. Ik hoop oprecht dat we er nog van zullen horen.
Label:
Soundmass, 2020
Tracklisting:
- Pieces
- Reasons Why
- Stranger
- Loner
Line-up:
- Lorraine Brodie – Zang
- Micheal Germon – Gitaar
- John Brodie – Basgitaar
- Ross Curtain – Drums
Links: