Endless Loss – Traversing the Mephitic Artery

Geschreven door op 02-04-2024 om 02:14.

Adelaide, Australië is de standplaats van dit Endless Loss, bestaande uit een duo, waarvan de identiteit onbekend blijft. Ik heb natuurlijk even mijn beste Sherlock Holmes-moves van stal gehaald en onder andere metal-archives doorgelopen, desondanks ben ik er in eerste instantie niet in geslaagd om de entiteiten achter deze blackdeathmanifestatie te achterhalen. Nu weet ik dat de Australische ondergrondse scene op zowel black- als deathmetalgebied alles behalve dood is. Het zou mij dus niets verbazen als de gasten achter deze band geen onbekenden zijn. Uiteindelijk kan ik op de facebookpagina van de band, een aantal dagen na het schrijven van deze recensie achterhalen dat ene SJ & ML achter Endless Loss zitten verscholen.

 
Vanuit het spel kan ik dat helaas ook niet nader duiden, want daar blijkt maar weinig herkenbaars voor mij uit te halen. Wel hoor ik een stuk onmiskenbaar vakmanschap terug, dat mij desondanks niet over de gehele lengte van de geboden zeven-en-twintig minuten weet te bekoren. Er is een flinke bak zand tijdens het opnameproces door de mix heen geworpen, met als gevolg het penetrante, vrij ondoordringbare geluid. Hierbij staat het bekken- en cymbalengeluid op de voorgrond, de vocalen wat meer achterin geplaatst en de riffs redelijk in het midden. Op het gebied van sfeer en beleving krijgt het geheel daardoor een flinke surplus. Maar het gaat wel ten koste van de algehele absorptie in de gehoorkanaaltjes, met andere woorden: u moet daar maar net voor in zijn. De lichte crust-invloed zorgt zo nu en dan nog wel voor wat variatie, maar over het algemeen is het toch zagen en doorbeuken op dit debuut met de titel Traversing the Mephitic Artery. Het bijzonder snelle en grove Grave Subjugation doet het bij mij dan nog als één van de beste nummers. Na een absolute ram- en geselpartij gaat de band wat meer de melodische kant op. Hierbij ontbreekt een gevoel voor groove en het leggen van een aantal gitaaraccenten niet. In die zin is het titelnummer ook noemenswaardig, dat zowaar alle kanten opgaat, zonder de rode draad helemaal te verliezen.

Toch zeg ik ook heel eerlijk dat Traversing the Mephitic Artery soms wel op wat los zand geschreven lijkt te zijn, de hysterie lijkt daardoor belangrijker dan de daadwerkelijke songwriting. En het krappe half uur is daarmee ook wel ruim voldoende om uw zintuigen spreekwoordelijk te laten kietelen. Voor een partij vrij ondoordringbare, licht dissonante horror die meer aansluit bij death, dan bij black bent u bij deze Aussies wel aan het juiste adres.

Score:

72/100

Label:

Nuclear Winter Records, 2024

Tracklisting:

1. Oppugned Sentience (Intro)
2. Nexus Webs Of Malefic Prescience
3. Vertiginous Depths Of Unchained Hedonism
4. Grave Subjugation
5. Looming Ire
6. Mouldering Resurrection
7. Traversing The Mephitic Artery
8. Sepulchre Of Violent Consummation
9. Impenitent Draconian Triumph

Line-up:

  • SJ – Gitaren, vocalen
  • ML – Drums, percussie

Links: