Embryonic Autopsy – Prophecies Of The Conjoined

Geschreven door op 24-03-2022 om 20:27.

Misschien ken je James Murphy nog. In 1990 voorzag hij zowel Spiritual Healing van Death als Cause Of Death van Obituary van zijn fijn besnaarde, melodieus vloeiende gitaarwerk. Je kunt ze maar op je cv hebben staan! Een paar jaar later deed hij het nog eens dunnetjes over op het toch wat ondergewaardeerde Low van Testament en de daarop volgende Testament-albums. Trouwens, zijn soloalbum Feeding The Machine is – hoewel wat eclectisch – ook al niet te versmaden net als Dreams Of The Carrion Kind van zijn eigen Disincarnate. Nou, het is dus die James Murphy die door Embryonic Autopsy is gestrikt om zijn gitaar nog eens om te hangen.

De uiteenzetting in de vorige alinea deed het al vermoeden. Dat was voor deze fan voldoende reden om Prophecies Of The Conjoined met gevaar voor eigen leven onderuit de torenhoge digitale stapel promo’s te trekken. Spijt heb ik er niet van! Het leven is daarvoor sowieso tekort en bovendien maakt Embryonic Autopsy een beste pot pletwalsdeath. Daar voeg ik wel gelijk aan toe dat dat het dan ook wel zo’n beetje is. Los van de interessante gastrollen – er zijn er meer, cliffhanger! – heeft de band moeite om echt op te vallen in de zompige zwarte zee van deathmetalreleases.

De muziek zelf is prima. We horen vooral brute, stevig doordenderende recht-voor-zijn- raapdeath die de oppositie probeert te vernietigen door er dwars overheen te rijden. Het tekstuele concept is zelfs origineel (en misschien licht komisch) te noemen. Wetenschappers hebben het DNA van aliens die neerstortten bij Roswell gecombineerd met menselijk DNA. De gedrochten die daaruit ontstonden overleefden en zijn de strijd aangegaan tegen de mensheid. Fraai! Helaas horen we er weinig van, want de Dr Martens wringt ietwat bij de zang. Deze roept herinneringen op aan de legendarische ‘langgerekteboer-recensie’ uit Aardschok. De grunt van Tim King is weinig expressief en ‘dronet’ vaak in dezelfde toon door. Dat gaat uiteindelijk ten koste van de dynamiek, hoewel wat effecten her en der wat uitkomst bieden.

Maar we wachten nog steeds op die gastrollen van je, Hoogkamer! O ja, komen ze, om te beginnen met die van James Murphy. De beste man berichtte onlangs zelf dat hij bij zijn recente deelname aan de tributeconcerten voor Chuck Schuldiner wat roestig was. In de studio blijkt dat alleszins mee te vallen. Zijn kosmische solo aan het eind van Cauterized Womb Impalement is kort, maar direct te herkennen als afkomstig uit de gouden vingers van Murphy zelve. Terrance Hobbs van Suffocation legt op zijn beurt een rappe, bijna neo-klassieke solo neer in opener Regurgitated And Reprocessed. Doc Coyle ten slotte  – volgens het persbericht van God Forbid, maar volgens ons tegenwoordig van het in extreme metalkringen vast iets minder gewaardeerde Bad Wolves – wringt zijn snaren op Cannibalized By Octuplets naar een lekker old schoolgeluid. Het zijn de spreekwoordelijke kersen op de taart.

Die taart zelf? Die klinkt best aardig. Hé, dat vat het wel samen eigenlijk: best aardig! Voor de volledigheid wel de kanttekening dat de plaat bij elke draaibeurt weer iets groeit.

Score:

72/100

Label:

Massacre Records, 2022

Tracklisting:

  1. Regurgitated And Reprocessed
  2. Cauterized Womb Impalement
  3. Prophecies Of The Conjoined
  4. Craving Of The Mutated Fetus
  5. Upon The Mayan Throne
  6. Splicing The Alien Gene
  7. Telekinetic Insemination
  8. Cannibalized By Octuplets
  9. Cauterized Womb Impalement (Genetically Altered)
  10. Recombination Sequence Complete

Line-up:

  • Tim King – Vocalen
  • Scott Roberts – Gitaar, basgitaar, keyboard
  • Arnoud Krakowka – Drums

Links: