Emancer – Twilight and Randomness
Naga productions, 2008
Eerlijk is eerlijk, Emancer, ik kende het niet. Nochtans zitten ze al aan schijf nummer vijf. Enig excuus: progressieve black is niet mijn genre bij uitstek, maar ik waag me er wel aan. De Noren zijn overigens erg sterk in deze muzikale stroming, zoals de liefhebbers wel weten, dus ik liet het aanleveren van de promo graag gebeuren. Aan de knoppen van de Emancermachine zat overigens Tom Kvölsvoll (ook bij Windir, Emperor) in de Strype Audio, en met soortgelijke referenties ben je bij ondergetekende direct aangenomen.
Na het beluisteren van deze schijf wist ik even niet meer waar het voorbije uur naartoe was. Zonder afleiding en volledig uit mijn reviewersrol geslagen ontwaakte ik. De reis door Twilight and Randomness had mij volledig opgeslokt. De naklanken getuigen van een blijvende indruk, concreet en krachtig. Emancer overstijgt het momentele, creëert een emulsie van een dromerige progrock atmosfeer en black metal die je bij het nekvel grijpt. Een ervaring die je na het beluisteren van een recent Enslaved album kunt hebben. Progressieve en beladen Katatonia-, Ulver– en Riverside-passages waarin de basgitaar een vooraanstaande rol heeft enerzijds; Enslaved, Borknagar en Emperor‘s Prometheus-invallen anderzijds. Daarbij nog een inventief gegeven van electronische en compulsieve klanken die mij herinneren aan Ram-Zet.
Namen zeggen niet alles, ook hier niet. En hoe meer namen je opnoemt bij het maken van een recensie, hoe meer kans dat er gewoonweg een uniek gezicht is. Deze band heeft een eigenheid die niet te omvatten is in vergelijkingen. De muziek omvatten is onmogelijk. De verschillende niveau’s zijn constant aanwezig, er wordt bijna in verhaallijnen gewerkt. Qua composities is het enorm sterk, zonder te vervallen in kunsteligheid, pseudo-klassiek of psychedelisch gedoe. Emancer heeft enorm veel te bieden en verveelt geen moment. Het is tijdloos, episch, atmosferisch. Dit is ritaline voor een rusteloze ziel, novocaïne voor de uitgeluisterde blackmetalfan.
Wat mij vooral bevalt is dat er geen opera of melodramatische effecten zijn. De muziek uit zich niet in excessen. Je weet wat je kan verwachten, maar je bent iedere keer blijverrast met de uitvoering. Deze schijf mocht voor mijn part uren blijven duren.
Emancer brengt met Twilight and Randomness een plaat die van de eerste luisterbeurt af duidelijk maakt dat er nog vele zullen volgen. Mijn interesse is in die mate geprikkeld dat ik al hun vorige werkjes ook ga opzoeken, ook al zijn ze volgens verschillende bronnen als ordinaire blackmetalband begonnen. Mij niet gelaten, dit is pure klasse.
Tracklist
- Randomness
- Dice Man
- The Beast Attacks
- The Pointing Finger
- Comfort Fix
- Twilight
- Cunning Vital Guardian
- Moron
- The Rewarding Schemes
- Winged Omniscience
Line-up:
- Gorbag – Vocals
- Mithrin (Zmogg) – Guitar, Bass, Electronics, Vocals
Links: