Dying Fetus – Make Them Beg For Death

Geschreven door op 07-09-2023 om 19:00.

Vroeger was alles beter. Maar vroeger was het ook niet zoals vroeger, toch? Veelal heb ik een broertje dood aan dat soort opmerkingen, maar soms snijden dergelijke uitspraken wel degelijk hout. Neem nu Dying Fetus: oprichter John Gallagher moest negen jaar na de oprichting van de band (1991) en het vertrek van Jason Netherton -die Misery Index begon- op zoek naar vers bloed. Dat vond hij in Sean Beasley die tot de dag van vandaag ook bij de inboedel behoort. Nadat John de stokjes uit handen gaf en een snaarinstrument oppakte, werd die positie ook een Tempoteam verhaal waar pas sinds 2008 vastigheid in gekomen is. Nu vormt het drietal al sinds die tijd een stabiele gevarendriehoek voor een minstens zo stabiele pot brutal death metal. Het is dan ook geen verrassing dat het kersverse Make Them Beg For Death in alle opzichten voortborduurt op waar Wrong One To Fuck With (2017) eindigde. De tafel is gedekt: aanschuiven maar!

Met Enlighten Through Agony beginnen de Amerikanen hun blastfestijn en middels Subterfuge sluit men af met een blastfestijn, zompige gitaarriffs en breakdowns. Wat zit er dan allemaal tussen? Extreem veel muzikaal geweld zoals we gewend zijn, maar dan niet zomaar van een niveau likmevestje. Neen: dit is traditiegetrouw Champions League smeerlapperij! De smakelijke singles Compulsion For Cruelty (die break halverwege, poh das mien merk!) en Unbridled Fury hadden we inmiddels schraal gedraaid, maar minstens zo verrukkelijk zijn de woeste, op en neer golvende gitaarlijnen tijdens het beklemmende Feast Of Ashes en When The Trend Ends. Technisch gespeeld, maar nergens doorgeslagen in die aanpak. De vocale wisselwerking tussen Gallagher en Beasley is weer dikke prima en ook de productie is tiptop in orde. Wat hebben beiden toch een smeuïge strottenklep die nimmer verveelt.

De thrashende gitaarriffs in het kort maar krachtige Throw Them In The Van is een gaaf uitstapje, maar het is natuurlijk vooral genieten wanneer Dying Fetus zijn voorliefde voor die kenmerkende, slammende breaks integreert in het overweldigend geheel. Tijdens Undulating Carnage, Raised In Victory Razed In Defeat en het ultra smerige Hero’s Grave is de kinderhand dan ook snel gevuld. Voordat je er erg in hebt is de plaat ten eind en met dezelfde rotvaart gooi je hem maar al te graag opnieuw aan.

Dat de gitaristen met speels gemak de ene na de andere vette riff uit hun gitaar toveren zijn de fans inmiddels gewend, maar laten we afsluiten met een vet compliment aan het adres van Trey Williams voor zijn instrumentbeheersing. Ontzettend strak, maar ook met een heerlijke groove in zijn drumspel waarmee hij even goed een stempel drukt op het geluid van de band anno 2023. Hulde! In de basis krijgen we een zoveelste Dying Fetus-plaat te horen, maar de afwisseling in de nummers zelf en de uitgebalanceerde tracklist zijn werkelijk om te smullen. Dat gegeven maakt Make Them Beg For Death regelrecht jaarlijstmateriaal en één van de betere platen uit de discografie. De band bevestigt daarmee zijn positie bovenop de apenrots in de wereld der brute doodmetalen. Wie riep daar dat vroeger alles beter was?

Score:

88/100

Label:

Relapse Records, 2023

Tracklisting:

  1. Enlighten Through Agony
  2. Compulsion For Cruelty
  3. Feast Of Ashes
  4. Throw Them In The Van
  5. Unbridled Fury
  6. When The Trend Ends
  7. Undulating Carnage
  8. Raised In Victory Razed In Defeat
  9. Hero’s Grave
  10. Subterfuge

Line-up:

  • John Gallagher – Gitaar, zang
  • Sean Beasley – Basgitaar, zang
  • Trey Williams – Drums

Links: