Djevel – Tanker Som Rir Natten

Het Noorse Djevel komt met Tanker Som Rir Natten, het zevende studioalbum alweer. Ciekals wordt opnieuw vergezeld door Faust (ex-Emperor) en nu ook Kvitrim (Vemod) op bas. Deze laatste zorgt ook voor de vocale bijdrage. Djevel kennen we als een typisch Noors blackmetalcollectief dat ondanks zijn rauwheid ook melodieus uit de hoek kan komen. Ergens in mijn platenkast steekt nog het prima debuut, Dødssanger. Met de toevoeging van Kvitrim is er natuurlijk een nieuw bandlid bijgekomen en dat opent altijd wat deuren die voorheen misschien niet helemaal geopend konden worden. Op de vorige plaat Ormer Till Armer, Maane Til Hode nam Mannevond nog de bas in de hand. Ook deze plaat kreeg van mij een hoge score.

Ik ga wel vragen of er een vrijwilliger is die zich de taak wil toe-eigenen om de erg lange titels van het Noors naar het Nederlands te vertalen. Met Google Translate vertalen kan ik ook, dus een taalkundig juiste weergave zou een hele hulp zijn. Ik beluister intussen de muziek van dit infernale trio. Lange titels en lange nummers, dat is hier het adagium. Enkel de titeltrack duikt net onder de vier minuten, de rest flirt eerder met de tien dan wel met de elf minuten.

De opener, waarvan je hieronder de titel kan vinden, is eerder een langdradig nummer. Niet langdradig met een negatieve connotatie maar eerder vanuit repetitiviteit. Telkenmale een basisriff herhalen kan tegenvallen, doch wanneer deze riff in het fundament zijn sterkte heeft, kan dit absoluut geen kwaad. De verrassingen moeten dan eerder in het wat sombere drumspel, de bijtende screams en de baspartijen gezocht worden. De opvolger, je weet waar je de titel kan vinden, gooit het over dezelfde boeg maar het gebruik van de blastbeat doet dit nummer net agressiever aanvoelen. Het zijn in de fond toch erg eenvoudige riffs, maar het ligt natuurlijk in de manier waarop ze gespeeld en gebracht worden. De screams van Kvitrim passen perfect bij het geheel en moeten niet onderdoen voor de stembanden van Mannevond. Qua basspel ben ik nog niet verbaasd geweest, maar we zitten nog maar aan het tweede nummer op de plaat… Een nummer dat trouwens een erg atmosferische uitloper kent, één die wordt aangekondigd door een magnifiek, in de eerste maten akoestisch gebracht gitaarthema.

Het derde nummer, inderdaad, ontplooit en ontvouwt zich middels een krachtig riffcollectief en is eigenlijk niks meer dan een aankondiging voor een vettig slepend thema dat toch behoorlijk in je onderbewuste vast komt te zitten. Meer dan negen minuten lang word je in trance gebracht door een verzameling riffs die toch erg vertellend en verhalend zijn. Tanker Som Rit Natten lijkt een akoestisch rustpunt te vormen tot opnieuw met het vijfde nummer een krachtig blackmetalnummer zijn weg vindt. De heer Kvitrim lijkt zich vooral te concentreren op zijn zangpartijen, want de baspartijen blijven eigenlijk vrij basic. Ook in dit nummer kan ik geen gekke escapades ontwaren.

Erg sterke opvolger van Ormer Till Armer, Maane Til Hode, dit Tanker Som Rit Natten. Met name Maanen Skal Være Mine Øine, Den Skinnende Stierne Mine Ben, Og Her Skal Jeg Vandre Til Evig Tid steken er bovenuit. Nochtans is Vinger Som Tok Oss Over En Brennende Himmel, Vinger Som Tok Oss Hjem ook niet te versmaden, mede door het idee wat ik krijg dat de bas toch een keertje zijn ruimte neemt. Helder en duidelijk toch?

Score:

80/100

Label:

Aftermath Music, 2021

Tracklisting:

  1. Englene Som Falt Ned I Min Seng, Skal Jeg Sette Fri Med Brukne Vinger Og Torneglorier
  2. Maanen Skal Være Mine Øine, Den Skinnende Stierne Mine Ben, Og Her Skal Jeg Vandre Til Evig Tid
  3. En Krone For Et Øie Som Ser Alt, Tusind Torner For En Sønn Som Var Alt
  4. Tanker Som Rir Natten
  5. Naar Maanen Formørker Solen I En Dødelig Dans, Ber Jeg Moder Jord Opp Til En Siste Vals
  6. Vinger Som Tok Oss Over En Brennende Himmel, Vinger Som Tok Oss Hjem

Line-up:

  • Ciekals – Gitaar
  • Faust – Drum
  • Kvitrim – Zang, basgitaar

Links: