Dimman – Songs and Tales of Grievance

Geschreven door op 29-09-2021 om 17:05.

Melodische death metal, ook wel liefkozend melodeath, vindt zijn oorsprong in Zweden. Bands als At the Gates, In Flames en Dark Tranquillity mogen toch wel de uitvinders van het genre genoemd worden. En we vergeten heus het Britse Carcass niet, dat ook een behoorlijke duit in het melodische zakje deed. Lange tijd was Zweden echter de plek waar je moest zijn voor je dagelijkse injectie met kwaliteitsmelodeath. Nu wordt in het land van Ikea nog steeds spul van het zuiverste soort geproduceerd, maar er ligt een kaper op de kust om er met de titel vandoor te gaan. Buurland Finland heeft het genre namelijk omarmd en hier zijn eigen melancholische toets aan meegegeven. Vandaag presenteren we u Dimman met debuterende langspeler Songs and Tales of Grievance.

Deze liedjes en verhalen van droefenis worden uitgebracht onder de hoede van Inverse Records, een label om goed in de gaten te houden als je fan bent van (Finse) melodeath. Dit relatief onbekende platenbureau herbergt namelijk een aantal pareltjes in dit zware subgenre. Een snelle blik levert bijvoorbeeld al Ulthima, Dark The Suns en Ephemerald op. Stuk voor stuk het ontdekken waard. Net als Dimman overigens, dat de eigen muziek omschrijft als moderne melodische death metal.

Als ergens het woord ‘moderne’ voor staat, dan moet je oppassen. Of althans, je weet niet direct waar je aan toe bent. In dit geval betekent het vooral dat we een strakke, moderne productie te horen krijgen en er redelijk wat elektronische invloeden in de muziek te vinden zijn. Dat doet echter niks af aan het muzikale venijn dat Dimman daar tegenover stelt.

Dat wordt meteen duidelijk bij opener Ambuscade waar de luisteraar zonder waarschuwing wordt getrakteerd op agressieve gitaren en grunts. De drie gitaristen creëren tezamen een vol pallet, zonder dat er een muur aan geluid op je afkomt. De heldere productie, die alle instrumenten goed laat uitkomen, is hier een belangrijke factor in. Het duurt echter niet lang voor ook het melodische aspect op de voorgrond treedt en daarbij ondersteund wordt door die eerder genoemde elektronische toevoegingen. Na iets meer dan een minuut vinden we dan nog een verrassende toevoeging in de vorm van Jenna Kohtala. Haar heldere vocalen, in de stijl van Alissa White-Gluz ten tijde van de The Agonist, geven een extra dynamiek aan de muziek. Zeker wanneer de heldere vocalen gelijktijdig worden gecombineerd met de grunts van Valtteri Halkola geeft dit een krachtige wisselwerking.

Op het album zijn diverse hoogtepunten te vinden. Bijvoorbeeld het technische gitaarspel in Obscenity, het groovende Morbus of de meeslepende afsluiter The Mist. Aan alles hoor je dat deze band zijn zaakjes goed voor elkaar heeft. Ja, er wordt melodeath gebracht met enkele herkenbare elementen. Echter geeft de moderne toets die Dimman hier aan toevoegt een compleet eigen geluid. Toch die andere bands bij Inverse Records ook maar eens onder de loep nemen.

Score:

78/100

Label:

Inverse Records, 2021

Tracklisting:

  1. Ambuscade
  2. Paroxysm
  3. Obscenity
  4. Contretemps
  5. Morbus
  6. Progradation
  7. Imprudence
  8. Memoria
  9. Umbra
  10. The Mist

Line-up:

  • Valtteri Halkola – Zang
  • Jenna Kohtala – Zang
  • Elias Halkola – Basgitaar, Zang
  • Jaakko Yli-Sorvari – Gitaar
  • Mikael Haapala – Gitaar
  • Arto Pieksämäki – Drums

Links: