Diggeth – One More Yesterday …
Eigen Beheer 2005
Een zeer aangename verrassing, daarvoor zorgen onze landgenoten van Diggeth. Het trio, dat in 2003 ontstond, komt hier met een 3-track schijfje voor de dag dat mij uitermate goed bevalt.
Als het succesvolle Wicked Mystic, o.a. actief op Ozzfest in Nijmegen 2002 en als support van Judas Priest in de 013, er begin 2003 door interne strubbelingen de brui aan geeft, heeft gitarist Harald te Grotenhuis zijn buik vol van muziek en de muziekbusiness. Het vuur laait pas weer op als hij later dat jaar Benjamin Kip ontmoet, een dan pas 19-jarige drummer, die te Grotenhuis overhaalt met hem te gaan jammen. Het fundament van Diggeth is daar en als later bassist Alco Emaus, eveneens ex-Wicked Mystic, zich bij het duo voegt is de band compleet en kan het echte werk beginnen.
Voorlopig hoogtepunt in de nog prille carrière van Diggeth is het deze zomer verschenen One More Yesterday …, waarop de heren de luisteraar trakteren op een heerlijke, pretentieloze mix van Blues, Rock en Metal, waar de spontaniteit vanaf druipt. Het schijfje opent met een verrukkelijk bluesy intro op One More Yesterday, waarna we om de oren worden geslagen met een gitaarloopje dat is weggevlucht uit Metallica’s 2 x 4. Het navolgende Heavy Heart is van hetzelfde laken een pak. Rauw, eerlijk en no-nonsence. No Man’s Land sluit het schijfje lekker log en zwaar af . “Me, myself and I are friends” zingt te Grotenhuis hierop. Ik ben er echter van overtuigd dat er naar aanleiding van dit schijfje spoedig een hele rits vrienden zullen bijkomen. Eentje ken ik er al.
Tracklist:
- One More Yesterday
- Heavy Heart
- No Man’s Land
Line-up:
- Harald te Grotenhuis – Zang, Gitaar
- Benjamin Kip – Drums
- Alco Emaus – Basgitaar
Links: