Die Hunns – You Rot Me
People Like You/Suburban (Bertus Ditribution) – 2006
Op mijn leeftijd mag je gtaag, zo regelmatig in de middag, op de bank gezeten even wegdoezelen. Dat dit gebeurt tijdens het beluisteren van de plaat van een punkrock band is echter minder vanzelfsprekend en ik weet niet of dat nu een compliment is voor de band. Bewust of onbewust zijn de scherpe kantjes er een beetje af bij Die Hunns in vergelijking met het vroegere werk en daardoor ontstaat een nogal glad, gepolijst geheel. Zeker niet slecht, maar stiekum had ik toch gehoopt op iets meer van deze band.
Die Hunns is een soort side project van de Amerikaanse punk grootheid Duane Peters. Naast spelen in o.a. US Bombs, The Exploding Fuck Dolls en Duane Peters Gunfight, gebruikt hij Duane Peters and the Hunns van 2000 tot 2002 om met een steeds wisselend en verschillend groepje muzikanten leuke muzikale dingen te doen. Dat heeft in die drie jaar tot 3 cd’s en een single geleid. In 2002 komt het met een samenwerking met bassist/zangeres Corey Parks, die net uit Nashville Pussy was gestapt. De samenwerking bevalt zo goed, dat de twee samen trouwen, maar ook samen de kern van het tot Die Hunns getransformeerde bandje vormen. In 2004 wordt de vierde cd Long Legs uitgebracht en nu dus de vijfde You Rot Me. De rest van de band blijft overigens voortdurend van bezetting wijzigen.
Die Hunns maakt veelal old scool punk, beinvloed door van alles en nog wat. Zelf zeggen ze, denk bij onze muziek aan Lou Reeds Transformer, gespeeld door the Stooges en geproduceerd door Marc Bolan. Ik vind dat teveel eer hoor, eerlijk gezegd. Ik wil het eerder gepolijste punk met bluesinvloeden en een kartelig rockrandje noemen. De diepte en het psychedelische effect van Bolan en Reed komt nooit uit de verf. Het album luistert te gemakkelijk weg en heeft weinig diepgang en wat dan overblijft is een lekker wegluisterend punkmuziekje. Op de stem van Duane na, heeft het geheel flinke raakvlakken met de meer main stream tak van de punk uit de begintijd.
Een leuke plaat, met soms erg rake songs, goede zang en goede productie. Punkliefhebbers moeten maar eens een poging wagen. Zelf heb ik het liever wat rauwer en minder vlak en vind ik blues en punk niet echt een ideale combi. Maar goed, het is een keuze. Ik wil eigenlijk liever niet in slaap sukkelen bij het luisteren naar punk. Rauw, origineel en onversneden hoort het te zijn.
Tracklist cd:
- Mad Society
- Jorge
- You Rot
- Don`t Want To Hear
- Rocknroll Boulevard
- Die For Me
- Ain`t It A Shame
- 47th Street
- On My Mind
- Night Like Tonight
Line-up:
- Duane Peters : vocals
- Corey Parks : bass, vocals
- Jamie Reidling : drums
- Zander Schloss : guitars
- Nate Shaw : guitars
Links: