Deez Nuts – Binge & Purgatory

Geschreven door op 26-06-2017 om 17:54.

De minst welkom geheten band op Zware Metalen die getekend is bij Century Media Records heeft weer een nieuw schijfje klaar. Zo hoort dat, want voor deze groep Australiërs is het plichtmatig tweejaarlijks uitbrengen van een studioplaat een vehikel om genadeloos door te gaan met het plattouren van de wereld. Dat heeft de band geen windeieren gelegd. Iedereen binnen de scene heeft Deez Nuts ontelbare keren live aan het werk gezien en iedereen weet dat vatbare adolescenten bizar vaak happen voor de merchandise van dit viertal. Het is daarom echter ook moeilijk om dit Binge & Purgatory als recensent serieus te nemen. In muzikaal opzicht doet Deez Nuts al een decennium hetzelfde en dat maakt de heren geen zak uit; als die concertkaartjes, petjes en t-shirts maar over de merchtafel vliegen.

Voor wie nog niet bekend was met dit circus: Deez Nuts is een bijeengeraapt hoopje fuckbois die is voortgekomen uit het kiddycore-bandje I Killed The Prom Queen. In tegenstelling tot die laatstgenoemde band wordt hier een slap aftreksel van New York hardcore gebruikt om beeldspraak te verspreiden van roken, drinken, gokken en hurkend in een jurkshirt over een podium schuifelen. Vaak vind je de schoffies met een moeilijk kijkend katergezicht en staan ze stoer te doen met wiet en whiskey tijdens interviews op het Impericon youtubekanaal. Een leeg bestaan voor lege muziek. Wat Deez Nuts op voorgaande platen nog kon redden was de mogelijkheid om de façade van swag en afzichtelijke gezichtstattoos te interpreteren als een latente vorm van extreme zelfspot en uiting van levensmoeheid.

Het leukste aan Deez Nuts zijn dan ook songtitels als Unfuckwithable, I.D.K.W.Y.T.Y.A.B.I.K.W.D.G.A.F.A.Y. en Your Mother Should’ve Swallowed You waarin het forte ligt bij massale gangshouts die vlotte en vergeetbare breakdowns omarmen. Op Binge & Purgatory lijkt die opzet echter opgegeven. In de videoclip voor de eerste twee nummers van deze nieuwe plaat (zie hierboven) lijkt de band zijn verwerpelijke levensstijl af te zweren (al wordt in de recent uitgebrachte clip voor Remedy toch weer gerecidiveerd), en het nummer Hedonistic Wasteland bevat waarschijnlijk het meest geavanceerde woord uit het vocabulaire van frontman JJ Peters. Waar zijn de meezingers als Band Of Brothers, Face This On My Own of I Hustle Everyday? In plaats daarvan treffen we veelal in hoog tempo strijkende punkriffs aan, alsof Deez Nuts voor het eerst een plaat van Blood For Blood of Agnostic Front opgelegd heeft. De lol lijkt er vanaf, en Binge & Purgatory klinkt daardoor plichtmatig. De productie mag dan lekker gladjes zijn met veel punch in de bassdrums en de opzwepende achtergrondriffs, en de gastbijdragen van Scott Vogel (Antidote) en Jamey Jasta (Lessons Learned) mogen dan fijn in het gehoor liggen, zonder zijn verwerpelijke imago en feestende inzet wordt Deez Nuts gereduceerd tot muzikale kwaliteit, en die heeft het nauwelijks.

Score:

45/100

Label:

Century Media Records, 2017

Tracklisting:

  1. Binge
  2. Purgatory
  3. Antidote
  4. Commas & Zeros
  5. Break Out
  6. Discord
  7. Lessons Learned
  8. Carried by Six
  9. Cakewalk
  10. For What It’s Worth
  11. Hedonistic Wasteland
  12. Remedy
  13. Do Not As I Do

Line-up:

  • JJ Peters – Vocalen
  • Matt Rogers – Gitaar
  • Sean Kennedy – Basgitaar
  • Alex Salinger – Drums

Links: