Deathvoid – Disappear

Ja jongens en meisjes, beste lezers en lezeressen. Soms gebeurt het dan toch dat je in je jeugdelijk enthousiasme iets geks doet. En dan heb ik het niet over achter een tent op een fuif iemand eens goed binnendraaien of iemand eens een stevige peer op zijn appel verkopen wanneer diegene niet je mening deelt. Nee, ik heb het over muziek en het reviewen ervan.

Nu versta me niet verkeerd, er zullen er waarschijnlijk wel zijn die het werk van Deathvoid kunnen appreciëren en er zullen er waarschijnlijk ook zijn die er helemaal wild van worden, maar ik niet. Het Italiaanse Xenoglossy Productions heeft in samenwerking met het Amerikaanse Glossolalia records, te veel tong als je het mij vraagt, dit gedrocht van een plaat uitgebracht. Dit muzikaal mormel heeft een erg sterke titel meegekregen, met name Disappear. Onthou deze titel goed, want het is van belang.

Blijkbaar is Deathvoid een band met leden verdeeld over Zwitserland en Italië. En weet je wat het ongelooflijke ook is aan deze release? Deze vier nummers zouden zijn opgenomen op een kapot cassetterecordertje ergens in een garage en moeten aanzien worden als een experiment, een experiment in, wat men noemt “off-key” riffing. Ja, jongens en meisjes dit wil niet meer of niet minder zeggen dan gewoon keihard je best doen om nog keiharder vals te spelen. “Poehee” zou Tommy tegen Ieniemienie zeggen.

Want het is me toch echt waar een pak teringherrie, nergens houvast, nergens, niks, noppes. Steek een stofzuiger in de microgolf, zet ze allebei aan en op maximumlevel, roep een goede twintig minuten keihard tegen je demente tante, neem dit lekker op, papiertje errond, doosje in en klaar. Hier ga ik niet teveel woorden aan vuilmaken. Dit is gewoon bagger, ruk, rotzooi, niks meer of niks minder. Misschien nog voor diegene die toch moeite heeft met zijn of haar stoelgang, even volhouden en het laatste nummer Disappear eens beluisteren, je stoelgang zal vanzelf wel zijn weg naar buiten zoeken, neem het van mij aan. Waarom? Je krijgt een ongelooflijk, majesteus stukje cleane zang en akoestische gitaar te horen wat ten berde wordt gebracht door Stilgar. Opzouten kerel, echt waar!

Ohja, laat dit gedrocht vakkundig verdwijnen zou ik zeggen. Hoe? Dat mag je zelf uitzoeken. Laat je ideeën de vrije loop, ik wil er niks meer over horen.

Label:

Xenoglossy Productions, 2019

Tracklisting:

  1. Ornamented Secret Room
  2. Ceramic Sun
  3. Mills
  4. Disappear

Line-up:

  • Stilgar – zang, geluiden, bas
  • Baasthur – gitaar
  • Phobameth – drum

Links: