Deathember Flower – Architect
Metal Scrap Records, 2013
Deathember Flower, een muzikaal gezelschap uit Oekraïne, bestaat al een jaar of zes, maar is er nu pas in geslaagd zijn debuutplaat uit te brengen. Achja, beter wat langer wachten op een afgewerkte plaat dan overhaast te werk gaan en bagger maken. Het lange wachten heeft Architect opgeleverd, en het album is in ieder geval af.
De productie klinkt bijvoorbeeld goed en is er over de verschillende nummers genoeg nagedacht, altijd een voordeel. Hoe klinkt Deathember Flower? Men speelt een soort melodeath met een vrouw die instaat voor zowel de harde als de cleane vocalen. De zangeres is meteen het sterkste punt aan deze band, haar rauwe grunts zijn stevig en overtuigend, haar zangstem is zuiver en contrasteert goed met het metalgebrul. Naar het einde van het album (Russian Roulette, Nano) toe wordt er vaker clean gezongen, vooral in de refreinen, wat redelijk catchy werkt. Op Insidious gaat de zangeres wel stevig uit de bocht door enkele passages Girlschool-gewijs te gaan roepen, echt totaal misplaatst en enorm storend.
De rest van de muzikanten weet duidelijk ook waar men mee bezig is, de gitaren kennen weinig distortion en dragen zo bij aan de heldere melodeath, terwijl de drummer het geheel redelijk strak houdt. Eigenlijk is er weinig aan te merken op Architect, maar toch laat het album me grotendeels koud. Er mist een hoop energie en drive, het geheel klinkt te gelikt en te proper. Naar het einde toe worden de songs, mede door de cleane vocals, wat meer poppy, en is het moeilijk om echt geconcentreerd te blijven. Een fijn album voor wie op zoek is naar een brave versie van Arch Enemy of voor wie wil bewijzen dat vrouwen echt wel kunnen grunten.
Tracklisting:
- My True Face
- Architect
- Insidious
- Chaos Theory
- Nano
- See No Future
- Russian Roulette
- The End of Everything
- A New Era
Line-up:
- Kristina Makovskaya – Vocals
- Valentin Pribylsky – Guitars
- Andrey Zibarev – Guitars
- Alexey Kovalev – Bass
- Vitaliy Ivanyuk – Drums
Links: