Danava. Alweer een “oude” band die ik blijk gemist te hebben. Twintig jaar carrière heeft het kwartet uit het Amerikaanse Portland al op de teller. Maar het heeft wel twaalf jaar geduurd om nog eens een volledig album op de mensheid los te laten. Misschien daarom dat ze niet echt in de picture hebben gestaan.
Danava wordt omschreven als een mix van metal en NWOBHM enerzijds, met psychedelische stoner anderzijds. Of dus elementen uit de 60’s, 70’s, 80’s en later. Lijkt me een vrij interessante combinatie, anders gezegd tijd om de vierde worp Nothing But Nothing aan een stevige luisterbeurt te onderwerpen (tussendoor werd er wel eens een single of een split productie uitgebracht, maar die laat ik nu even buiten beschouwing). Veel commentaar over productie of geluidskwaliteit ga ik trouwens niet geven. Wij kregen het album aangeleverd als MP3’s met een bitrate van 160, dat is onvoldoende om daarover te oordelen.
Starten doet Danava in vijfde versnelling met het titelnummer zelf. Okee, ik snap al waar de omschrijving psychedelisch vandaan komt. Dat snelle gitaarriedeltje weerspiegelt inderdaad die sfeer. De wat hoge en ijle stem van zanger/gitarist Gregory Meleney gaat er goed mee samen trouwens.
Over naar Let The Good Times Kill. De band dendert verder in vijfde versnelling, knalt er een gitaarrif-intro tegenaan als in Under The Blade van Twisted Sister, gooit er dan jankende gitaren en een baslijn overheen die lekker meedondert met een niet altijd eenvoudige gitaarmelodie. Juist ja, die psychedelische invloed dus weer. Eerlijk gezegd een nummer dat meer beklijft dan het titelnummer, misschien ook door de opzwepende clip. Heel toffe metal dit.
Enchanted Villain is met zekerheid het nummer waar het meest over gedebatteerd zal worden. Het lijkt wel of de bandleden aan ChatGPT gevraagd hebben: “Creëer een nieuw nummer met een intro die een beetje ruikt naar Rime Of The Ancient Mariner van Iron Maiden, waarbij het middendeel zwaar mag aanleunen tegen Holy Diver van Dio of Heaven and Hell van Black Sabbath, met tussendoor een paar typische huppelende Thin Lizzy-akkoorden en met veel ruimte voor een solo die zowel uit de jaren 70 als 80 zou kunnen dateren”. Sowieso een nummer dat veel rockers graag zullen horen, ondanks de iets te opvallende invloeden.
Ook in At Midnight You Die ga je zeker aan een ander nummer moeten denken, zowel door gitaar als zang (lijkt de stemmelodie hier en daar niet op een paar lijntjes uit The Prisoner van Iron Maiden?). Maar het wordt wel gegoten in een vrij simpel maar weer opzwepend rocknummer waar je – ondanks die lage bitrate waar ik het al over had – toch die snelle bas zo lekker hoort knorren.
Nog specialer is de in het Tsjechisch (jawel, Tsjechisch) gezongen afsluiter Čas die begint als een zacht Oost-Europees songfestivalnummer en later wat Pink Floyd-neigingen vertoont. Gelukkig is er ook ruimte voor een flinke solo want voor de rest doet dit pijn aan de oortjes.
Zes van de acht nummers vind ik best goed, dat is geen slecht gemiddelde. Een positief verhaal dus, die Nothing But Nothing van Danava, maar ik heb het dan ook wel voor het hardere genre met oude invloeden. Ik wil het album met plezier eens beluisteren in goede geluidskwaliteit in plaats van aan een bitrate van 160 Kb/s: het zou de luisterervaring zeker een positieve boost geven.
Score:
80/100
Label:
Tee Pee Records, 2023
Tracklisting:
- Nothing But Nothing
- Let The Good Times Kill
- Seasons Of Vengeance
- Enchanted Man
- At Midnight You Die
- Strange Killer
- Nuthin But Nuthin
- Čas
Line-up:
- Gregory Meleney – Vocalen, gitaar, synths
- Kerby Strom – Gitaar
- Dominic Casciato – Bas
- Matthew Oliver – Drums
Links: