Dacast – Dédale
Eigen Beheer, 2012
Hopelijk was je dag niet al te druk, indien dat wel het geval was dan raad ik je al zeker niet aan om wat op te zoeken van het Franse Dacast. De band brengt een eigenzinnige blend aan core-, prog- en noise-elementen en brengt het op deze nieuwe plaat met maar één lange track. Naar eigen zeggen een full-length dus, maar eigenlijk word je nergens een gevoel van samenhang gewaar. Het had allemaal gerust in compartimenten en aparte songs ingedeeld mogen worden, want op Dédale trekt de band je door massaal veel zaken en zonder dat je eigenlijk op één van die elementen ooit echt grip krijgt.
Daar moet je natuurlijk van houden en vooral voor mathcore-fanaten is dit spul dat wel eens uit te checken valt. Toch hoor je andere zaken, gaande van schertsende proglijnen in de gitaren tot deathcore-partijen, licht-psychedelische loops en daarop die snijdende agressie in de screams van zanger Abdel. Het wordt me wel meermaals teveel op deze plaat, maar toch durft de band halverwege weer even de spanning terug op te bouwen. De ontladingen zijn echter erg chaotisch in sound en inhoudelijk behoorlijk geladen. ‘Heerlijk’ is een groot woord, maar toch zijn sommige stukken nog te waarderen van deze achtbaan die alle kanten lijkt op te draaien, vooral dan als de groovy death metal-vibe en atmosferische noizy waas in de gitaren afwisselt met a-ritmische prog. De chaotische stormloop is er echter net wat teveel aan op heel wat momenten, deels omdat je door de sound van dit werkje uit eigen beheer ook dreigt door het bos de bomen niet meer te zien, maar ook omdat Dédale je echt nergens houvast biedt en tegelijkertijd ook nergens echt vastgrijpt. Voor mathcore-chaoten die wat kunnen relativeren, vooral dan het akelige gekras dat na 24 minuten plots opduikt, maar verwacht hier ook voor de rest geen wonderen.
Tracklisting:
- Dédale
Line-up:
- Tibo – Bass
- Drixxe – Drums
- Sylvain – Guitars
- Abdel – Vocals
Links: