Crobot – Welcome To Fat City

Daar is Crobot wederom, met album nummer twee. De jonge band (gevormd in 2011) doet het uitermate goed en brengt de groovy, sleazy rock die ten gehore wordt gebracht met overtuiging, iets dat het succes van de band in een live setting alleen maar versterkt. Welcome To Fat City, zoals dit album heet, is het meest groovy, bluesy en funky werk van de band tot nu toe en verhaalt over een buitenaardse planeet waar de bandelozen van deze maatschappij los kunnen gegaan (die naam is overigens gebaseerd op een uitspraak van Hunter S. Thompson). Paralellen met bands als Wolfmother en Clutch kunnen haast niet uitblijven, dus lees snel verder voor een portie pakkende en groovende rock’n roll.

De vergelijking met die laatstgenoemde band is sowieso niet heel vreemd, aangezien Machine de producer was voor Welcome To Fat City. Het resultaat is het moddervette geluid dat Crobot anno 2016 laat horen, waarbij de balans tussen de intrumenten de perfectie benadert en ook lekker veel laag te vinden is. De structuren zijn redelijk rechttoe rechtaan, maar dat staat de onstopbare groove niet in de weg. Er zijn weinig uitstapjes te vinden en de gebruikelijke formules maken de dienst uit, met af en toe wat afwijkingen naar de tragere kant van het spectrum, maar ook dat is ondergeschikt aan het swingende geheel. Natuurlijk zijn er kleine psychedelische elementen te vinden, met een trippy geluid hier en een funky wahwah daar, maar zoden aan de dijk zetten, doet het nergens. Meest noemenswaardige onorthodoxe element is de mondharmonica van frontman Brandon Yeagley tijdens Steal The Show, waar het instrument net een beetje extra schwung aan het geheel geeft.

De verschillende nummers wisselen elkaar af in rap tempo, waarbij effectief wordt gewerkt met de geringe dynamiek. Welcome To Fat City is ondanks de mindere afwisseling dus geen saaie plaat, iets dat alleen maar in het voordeel spreekt van het vermogen van de band om riffs en melodieën optimaal uit te bouwen. Ook de afwisseling van invloeden is subtiel doch effectief, met het ene moment een met blues doordrenkte, ballad-achtige passage en het volgende een stampende en dampende track die grenst aan metal. Toch past alles perfect in het plaatje dat de band voor zichzelf heeft opgesteld, wat ook het vermogen van de band weer onderschrijft.

Een succesvolle voortzetting van het verhaal van Crobot dus, met een uiterst geslaagd nieuw hoofdstuk. De vocalen van Brandon Yeagley zijn een hoogtepunt van het album, met zijn enorme bereik als uitblinker. Ook de ontzagwekkende, bluesy groove is een absoluut handelsmerk van de band, hoewel het soms wat geleend aandoet. Met name Clutch is een een band die veelvuldig te binnen schiet, maar dat is vergeven zodra het groovy stukje muziek ons om de oren slaat. Laat je meevoeren op de groove en trap het gaspedaal nog maar even flink in.

 

crobot-welcome-to-fat-city-artwork

Label:
Nuclear Blast Records, 2016

Tracklisting:

  1. Welcome To Fat City
  2. Play It Cool
  3. Easy Money
  4. Not For Sale
  5. Hold On For Dear Life
  6. Temple In The Sky
  7. Right Between The Eyes
  8. Blood On The Snow
  9. Steal The Show
  10. Moment Of Truth
  11. Plague Of The Mammoth

Line-up:

  • Brandon Yeagley – Harmonica, Vocalen
  • Chris Bishop – Gitaar, Vocalen
  • Jake Figueroa – Bas
  • Paul Figueroa – Drums

Links:

Score:

84/100