Wat moet je als depressieve blackmetalmuzikant Georg Börner gedurende de coronacrisis doen om het leven nog ondragelijker te maken? Het enige juiste antwoord hierop kan zijn, het componeren van een nieuw epos met de titel Isolation. Dit past natuurlijk perfect in het kader van zijn eenmansband ColdWorld, waar treurnis, kwelling, dood en verdoemenis een groot deel van de inspiratie vormen. En zeg nou zelf, na zes bittere jaren op deze koude wereld mag het ook wel weer. Niet dat de wereld verschoond bleef van de zwartgallige zielenroerselen van de heer Börner. Neen, integendeel, de discografie werd gedurende de tussenliggende periode smaakvol opgeleukt met enkele EP’s en splits.
Desalniettemin snakte ik op de redactie naar een nieuwe volledige uitgave van dit heerschap. De debuutplaat Melancholie² is er eentje waar ik al te lang op kon interen. Om nog maar niet te spreken over diens vervolg Autumn. Isolation is op tekstueel gebied “gesneden koek”, maar wel eentje die ver over de houdbaarheidsdatum ligt weg te rotten. Dus tot zover geen verrassingen. Uitzichtloos, zonder enige bestemming en met een pure melancholische blik de wereld inkijken. Inzien dat de mensheid reddeloos is verloren. Dat gegeven vat het wel zo’n beetje samen. De scherpzinnige vocale inbreng is ook minimaal, met als kanttekening dat er wel cleane treurige zangpartijen te horen zijn die vooral doeltreffend zijn om de totale sfeer nog verder naar beneden te halen. Ten opzichte van de eerder genoemde voorganger Autumn, is dit Isolation zoals de albumtitel doet vermoeden introverter en minder dynamisch van aard. Het zeldzaam hoge niveau op compositorisch gebied wordt mede als gevolg daarvan niet geëvenaard. Voor mijn gevoel was dit ook niet een op zichzelf staand doel van dit album. Al stijgen de nummers Waltz en Wound wel tot eenzame hoogte.
Voor wat betreft de instrumentale invulling van dit album, staat eveneens alles in het teken van een overweldigende neerslachtigheid, die op zichzelf zodanig tot de verbeelding spreekt dat je eigenlijk erin zou willen baden en zwelgen. Zo horen we uiterst hypnotiserende riffs, vioolgestrijk en de gekende voornamelijk mid-tempo tikkende drums die zich voor het overgrote deel wat meer op de achtergrond begeven. Na meerdere luisterbeurten valt de synergie tussen de ambient passages en black metal iedere keer een beetje meer op. Alsof je als luisteraar in de materie wordt onderwezen en daardoor telkens tot nieuwe inzichten komt. Dat klinkt wellicht vermoeiender dan dat het is. Laat je gewoon meevoeren of onderdompelen, dan komt het vast en zeker niet meer goed. Ik dompel mijzelf andermaal onder in het koude badwater, alwaar ik ColdWorld in een volstrekte Isolation ervaar. In de wetenschap dat dit zeker niet de beste uitgave is van deze koude rakker, maar desondanks de middenmoot ruim weet te ontstijgen. En voor eenieder die nu meent dat deze recensie clownesk van opzet is; ik haat ook veel van jou!
Score:
83/100
Label:
Eisenwald, 2022
Tracklisting:
- Leere
- Soundtrack to Isolation
- Walz
- We Are Doomed
- Five
- Wound
- Isolation Stagnation
- Hymnus
Line-up:
- Georg Börner – Alle instrumenten, zang
Links: