Norgaath is de naam van het heerschap achter het Belgische Coldborn. Nu, hij zit natuurlijk niet alleen achter dit Coldborn, dat met The Unwritten Pages Of Death een opvolger heeft geschreven voor Lingering Voidward. Hij is ook actief in andere bands als Grimfaug en Nightbringer, maar het best kennen we hem natuurlijk van zijn werk in Enthroned. Collega Yves dacht in de muziek van Coldborns debuut thema’s te horen die in bruikleen werden gegeven door bands als Judas Iscariot, Mayhem en Nargaroth. Tja, ik kan collega Yves geen ongelijk geven.
Menthor is de vellenmasseerder van dienst en doet dit net als op de platen van Enthroned op een beestachtige doch precieze wijze. Hij lijkt geen maat of tel over te slaan en weet precies wat waar thuishoort. Jammer genoeg is het drumgeluid toch net te weinig vochtig en iets te droog: zeker de kickdrum heeft een wat irritant bijgeluidje. Maar ja, als we hierover moeten beginnen miepen, zeuren en zagen dan moeten we natuurlijk geen black metal meer luisteren.
Na een obscure intro die je laat kennismaken met de keyboardtonen die tevens doorheen de nummers van de plaat worden geweven, krijg je het allesvernietigende Silenced Is The Choir Of Euphoria te horen. Je kan al meteen vanaf de eerste tel met de heer Norgaath meebrullen als je wil. Nochtans ga je stierlijk je best moeten doen om zo scherp en puntig als hem te klinken, tenzij je een geoefend en begenadigd blackmetalvocalist bent natuurlijk. In dit eerste nummer hoor je wat bezwerende, ambientachtige, contemplatieve passages. Het doet het geheel en niet in het minst de sfeer bijzonder deugd. Nochtans is dit Coldborn gewoon echt op zijn best tijdens die razende partijen zoals ook in Cold Void Rife. En zelfs in die blastfestijnen tracht de heer Menthor nog enige finesse en fijnmazigheid aan de dag te leggen: knap!
Gastbijdrages luisteren de boel wat op, al voegen ze niet altijd veel toe. Nochtans doen de pianopartijen van Antinoë en de vocalen van Dis Pater dat net wél. Deze laatste, actief in Midnight Odyssey, vult het vocale palet aan in het nummer Cornucopia Hungers For More, terwijl de eerste op begenadigde wijze pianospel toevoegt aan de nummers Harps Of Death Chiming Reverberant en Life’s Aureole No Longer Gleaming en zo de nummers van een behoorlijke Obtained Enslavement-stempel voorziet.
Hoeveel pagina’s werden er in de hedendaagse literatuur alleen al niet gewijd aan de dood? Ik zou het niet weten. Wat wel duidelijk is, is dat dit Belgische Coldborn met The Unwritten Pages Of Death er toch nog een aantal heeft aan toegevoegd. De ijskoude, grimmige, piekige, stekende black metal is van het meest aangename soort.
Score:
80/100
Label:
Final Sacrifice Records, 2024
Tracklisting:
- Foreboding
- Silenced Is The Choir Of Euphoria
- Cold Void Rife
- The Antechamber Of Eternal Sleep
- Harps Of Death Chiming Reverberant
- Cornucopia Hungers For More
- Life’s Aureole No Longer Gleaming
- A Spectral Dance Of Midnight Sorrow
Line-up:
- Norgaath – Zang, gitaar, bas, keyboard
- Menthor – Drum, percussie (sessie)
Links: