Coldborn – Lingering Voidwards

Onkruid vergaat niet, maar is de underground nog bekend met de Belg Norgaath? Pakweg tien jaar geleden maakte deze man deel uit van de inmiddels vergane glorie van de Vlaamse black metalscene: Gotmoor, Hellewacht, Paragon Impure, Wapenspraak & Drinkgelag en Striid. Het voelt ergens enorm nostalgisch aan om dan een langspeler van Coldborn op je deurmat te vinden, een project waar Norgaath mee startte in 2007 en waar we dus nu een debuutplaat van krijgen.

Het feit dat Norgaath sinds enkele jaren deel uit maakt van het Amerikaanse Nightbringer betekent niet dat we zijn muziek in dat hokje moeten duwen. Dit klinkt heel wat stoffiger en nostalgisch met keelgeluiden die wat richting oude Immortal neigen, een donkere, atmosferische laag die wat aanknoopt bij de eerste werkjes van Emperor en Burzum en met heel wat occulte De Mysteriis Dom Sathanas-trekjes. Soms is Coldborn repetitief en opzwepend van aard en doet het wel wat als een mix van Mayhem en Judas Iscariot aan, zoals dat op In The Absence of Light, Death Gazes gebeurt en even later weerklinken er op In Solitude riffs die zelfs wat als die van (oudere, melancholische) Nargaroth aanvoelen.

Een behoorlijke opsomming waarmee je meteen weet waar je dit Coldborn moet plaatsen, maar toch is het ook belangrijk om te melden dat dit zielskind van Norgaath ook erg uniek aanvoelt door deze persoonlijke duik in het vervlogen materiaal van pakweg 25 jaar geleden. Het ultieme bewijs dat de oude ziel van de Scandinavische black metal nog steeds tot leven kan komen als dit op vakkundige en diepgaande wijze gebracht kan worden. Iets waar Coldborn een uitstekend staaltje van laat horen.

Score:

80/100

Label:

Final Sacrifice Records, 2016

Tracklisting:

  1. The Call of Death’s Clarion
  2. In The Absence of Light, Death Gazes
  3. In Solitude
  4. Lingering Voidwards
  5. Withered

Line-up:

  • Norgaath – Alles

Links: