U kent vast het verhaal van de twee Batushka’s. De blackmetalband die door wat intern gekonkel uit elkaar viel, wat resulteerde in twee bandleden die ieder onder de naam Batushka eigen albums gingen uitbrengen. Dit verhaal is niet uniek in zijn soort, want in de jaren ’90 gebeurde hetzelfde met de deathrockformatie Christian Death. Nu, vele jaren later, zijn we weer terug bij de originele hoeveelheid Christian Deaths: één dus!. In deze bezetting zijn de oorspronkelijke leden echter in geen velde of wegen te bekennen. We hebben dus eigenlijk niet te maken met de band die in de jaren ’80 het meesterwerkje Only Theatre Of Pain presenteerde en dat is te horen.
Het vorige album stamt alweer uit 2015, dus ik denk dat de heren en dames het hoog tijd vonden om met wat nieuw werk uit te komen. Nou, van mij hadden ze er nog wel even mee mogen wachten. Wat we te horen krijgen is een album vol met tamelijk middelmatige gothrock. Helaas is de zang niet altijd even zuiver, waardoor een duister klinkend nummer als New Messiah niet helemaal uit de verf komt. Qua opbouw zit het allemaal prima in elkaar, maar het album mist net de punch of de melancholie die een deathrockplaat nodig heeft. Iedere keer als we in vervoering worden gebracht door de warme baslijnen en ijzige toetsen, worden we door de keelklanken van Valor en Maitri volledig uit de sfeer gehaald. De timing zit er vaak net naast en ook is het niet geheel toonvast. Je gaat je afvragen of dit expres zo klinkt, of dat het gewoon een onfortuinlijk resultaat is van een probleem met de opnames.
Als hier niet de legendarische naam Christian Death op geplakt zou zijn, dan zou dit album waarschijnlijk in de onderste la van de muziekgeschiedenis zijn beland. En ik vrees dat ook een naambordje niet veel soelaas zal bieden. Als we door de dikke zwartlederen laag van teleurstellende vocalen heen prikken, dan horen we dat de muziek zelf redelijk goed in elkaar zit. Beautiful begint bijvoorbeeld met een twinkelende soundscape, die overgaat in een droevige The Cure-achtige gitaarsolo. De spookachtige dreiging die het album oproept werpt ons terug naar gothscene van de jaren ’80. Het gevoel voor drama, de melancholie en de romantiek, het zit er allemaal in. Maar met een paar ingrediënten heb je nog geen goed gerecht.
Christian Death presenteert hier een album uit of (onder) de middenmoot. Net als de jaren ’80, zijn de tijden van Only Theatre Of Pain al ver vervlogen. Liefhebbers van het genre zullen er misschien nog wat plezier aan beleven. Voor mij zal het nog wel even duren voordat ik deze plaat weer van een luisterbeurt voorzie. Om deze recensie op een ietwat positieve noot af te sluiten, onthoud ik jullie deze hilarische overgefotoshopte bandfoto niet. Doe er mee wat u wilt.
Score:
65/100
Label:
Season of Mist, 2022
Tracklisting:
- The Alpha and The Omega
- New Messiah
- Elegant Sleeping
- Blood Moon
- Abraxas We Are
- The Warning
- Beautiful
- Rise and Shine
- Evil Becomes Rule
- Who Am I (Part 1)
- Who Am I (Part 2)
Line-up:
- Valor – Vocalen, gitaar, viool, cello, piano, keyboard, percussie
- Maitri – Vocalen, gitaar
- Pao – Drums
Links: