Het is reeds twee jaar geleden dat Cellar Darling het levenslicht zag. Anna Murphy, Ivo Henzi en Merlin Sutter kennen we uiteraard als ex-leden van topband Eluveitie, maar bij het debuut viel meteen op dat dit mijlenver weg ligt van die band. Toen werd het geluid reeds gedefinieerd, wat ook die titel van het album, This is the sound, tot een prima idee maakte. Tijd om te gaan sleutelen aan de overgangen en het algemene sentiment, want het sprong nog wat van de hak op de tak twee jaar terug.
Dat is minder het geval op The Spell. Dit trio heeft er enorm veel tijd en moeite in gestoken om mooi gedoseerde nummers voor te schotelen die duidelijk een verhaal vertellen. Dat mag je gerust erg letterlijk opvatten bij dit album, want naast de eigenlijke muziekcd is er ook een audioboek ingesproken bij elk van de tracks. Niet dat het mij echt zo veel deed, je kan het haast bekijken als een erg poëtische vorm van de beschrijving van elk van de nummers, maar toch roept het een zeker kader op waarbinnen je deze nummers kan plaatsen.
Muzikaal is het zoals gezegd mooi gedoseerd. Échte binnenkoppers zijn er naar mijn gevoel minder binnen, aangezien de catchiness van een Black Moon en de kracht van Avalanche dit keer wegblijven, maar het geheel voelt beter aan. Bij elk van de nummers krijg je een zeker gevoel dat ook past bij de titel en inhoud van het audioboek. Een nummer als Pain experimenteert wat met harmonieuze grooves, terwijl Death met doomvibes wat mistroostiger klinkt, en Love weer wat sfeervoller is.
The Spell laat wat mij betreft de essentie van Cellar Darling op dit moment horen. Een knappe opbouw, spelen met licht en donker waar ook een speciale rol is weggelegd voor de draailier en tot slot een refrein dat blijft hangen en waarbij zangeres Anna ook vocaal het aandurft om wat te experimenteren. Ook met sfeervolle stiltes experimenteert de band op de afsluiter en op Sleep, om na die track over te gaan naar het tweede nummer dat zich nestelt in je brein. Insomnia kent een refrein dat sterk uit de hoek komt, maar kent daarnaast ook een lekker progressieve opbouw, zowel vocaal als instrumentaal.
Nog steeds past dit alles mooi in het voorprogramma van een band als Lacuna Coil, maar het is duidelijk dat hier veel meer artistieke diepgang in schuilt. Het is een grote gok geweest om wat te minderen in catchiness en dit nieuwe album minder zoet te maken voor de gemiddelde mainstreamliefhebber. Dit is wat voor progressieve rockers die houden van grooves en neofolkloristische doomritmes met een aparte, bij momenten erg psychedelische, maar nog steeds vrij poprockerige vocale insteek. Het klinkt erg niche als je het beschrijft, maar het plaatje klopt en ongetwijfeld valt het bij menig luisteraar in de smaak. Toch vanaf de tweede of derde luisterbeurt, want dit moet groeien.
Score:
80/100
Label:
Nuclear Blast, 2019
Tracklisting:
- Pain
- Death
- Love
- The Spell
- Burn
- Hang
- Sleep
- Insomnia
- Freeze
- Fall
- Drown
- Love, Pt. II
- Death, Pt. II
Line-up:
- Anna Murphy – Zang
- Merlin Sutter – Drums, Draailier
- Ivo Henzi – Gitaar
Links: