Het Tsjechische Cave Blind heb ik al eens afgezeken voor het prulwerk genaamd The Golden Axe. Destijds legde ik de link tussen de keelklanken van een constant stervende hond en het stemgeluid van bandbrein Pavel Haken. Het weerhield hem er niet van om zijn nieuwste schijf wederom bij Zware Metalen onder de aandacht te brengen. De cover spreekt in elk geval aan met een brandend schip. Misschien een beetje retro, alsof het 2001 is, maar wel mooi.
Helaas houdt daar de lofzang op. Firedeath is geen goed album. Het is wel ietsje beter dan The Golden Axe, iets wat het te danken heeft aan een betere productie en een minder slordige afwerking. De vocalen zijn nog altijd kut. Toch vond ik bijvoorbeeld Gather Your Weapons luisterbaar. De folkmelodie is simpel en redelijk catchy. Voor dergelijke melodieuze thrash vind ik dat een pluspunt. Jammer van die solo, want die gaat echt nergens heen. Dat de gitaar hier het favoriete instrument is kan je horen in de interessante tremolo lead die Cave Blind laat horen. Zei ik nou ‘interessant’ in dezelfde zin als Cave Blind? U leest het goed inderdaad, dit is nog best te pruimen. Natuurlijk moet je een hoge irritatiegrens hebben en het vermogen om die vocalen in je hoofd uit te schakelen, maar op de momenten dat hij zijn snater houdt is het te verdragen.
Natuurlijk staat het album ook vol van zaaddodende onzin zoals Escape Your Misery. Dat intro, in welk universum was dat een goed idee? Zelfs voor een metalcoreband zou het pathetisch zijn om zo’n kant-nog-wal-rakende riff te spelen. Straight to the Grave is ook zo’n nummer. Op papier zou het nog best kunnen werken. Op het moment dat Pavel Haken soleert klinkt het nog het meest als een folkband. Hij gaat vrij snel weer over naar standaard thrash die echt volledig oninteressant en eendimensionaal is, met een minimale afwisseling.
Het klinkt als muziek, maar dit is echt niet meer dan wat noten spelen en een beetje zwakzinnig in de microfoon hoesten. Flames of Darkness is nog zo’n voorbeeld van het feit dat Cave Blind geen riffs heeft. Het is een aaneenschakeling van nietszeggende noten. Op de koop toe soleert hij nog met een toonladder. Hoera! Een toonladder! Hier heb ik al mijn hele leven op gewacht. Ophelia start alsof het de ballad van het album gaat worden. Ik word sommige nachten nog zwetend wakker, denkend aan de mompelende cleane vocals die hier ineens uit het niets als een mes tussen je ribben worden gestoken. Hij zingt exact op de noten van de gitaar mee, in wat misschien wel het meest ongemakkelijke moment van het album is. Het idee is geeneens slecht, maar de uitvoering is zo tergend slecht en ongemakkelijk.
Mijn complimenten voor Gather Your Weapons. Het meest luisterbare liedje op deze cd. Let wel, goed is het niet, maar het is het minst slecht. De rest van het album is een reeks oninteressante, dan wel moeilijk ongemakkelijke tracks waarvan je alle haren uit je hoofd wil trekken. Firedeath is een album dat vooral mindere momenten heeft, met af en toe een aardig stukje gitaarwerk. Verbeterpunten ten opzichte van het vorige debacle zijn een betere mix en een wat nettere manier van afwerken. Bij het vorige album waren sommige tracks niet goed geknipt, waardoor het op een soort oefenruimte-opname leek. En hoewel er verbeterpunten zijn blijft er veel slecht. Zo zijn er de ergerlijke vocalen, de saaie of ronduit vreemde riffs, de nietszeggende en onlogische lijn in de tracks en de irritant simpele timing van zowel vocalen als drums. Het voordeel is dat ik dit hele album gelijk weer vergeten ben omdat het zo oninteressant is.
Score:
53/100
Label:
Eigen Beheer, 2024
Tracklisting:
- Firedeath
- Gather Your Weapons
- Escape From Misery
- Death By Blade
- The Fate Of Autumn Leaves
- Straight To The Grave
- Flames Of Darkness
- Ophelia
- Tales Foreseen
Line-up:
- Pavel Haken – Alles
Links: