Buzzard – Gambler (heruitgave)

Geschreven door op 25-02-2023 om 10:26.

Met Gambler van Buzzard brengt Dying Victims Productions een cultalbum van de Belgische metalscene uit de jaren 80 opnieuw uit. Het West-Vlaamse kwartet, afkomstig uit Menen, aan de grens met Frankrijk, bracht in hun korte carrière maar één demo (A Strange Gang) en één LP (Gambler dus, in 1984) uit. Beide vind je nu terug op deze heruitgave. Wij konden de nieuwe versie van de LP beluisteren.

Door die korte carrière (van 1979 tot 1986) is Buzzard niet dè grote naam uit de scene geworden, maar deze heruitgave past wel in de vernieuwde interesse in de metalpioniers van de lage landen. Denk maar aan de dubbelaar Crash! Bang! Wallop! die hier vorig jaar een recensie kreeg, of die eerdere heruitgave van Dying Victims Productions, meer bepaald van het Limburgse Breathless. In tegenstelling tot de eerder pure speedmetallers van Breathless houdt Buzzard het meer gevarieerd en melodieus. De zang is ook bijzonder beschaafd en goed verstaanbaar. Niet dat zanger/bassist Hanzie de beste zanger ooit is, maar zeker in de meer stevige stukken staat hij heel goed zijn mannetje.

Buzzard klinkt dus vrij toegankelijk. Denk aan een mengeling van enerzijds het ruwe van de Vlaamse Motörhead, met name Killer, en anderzijds anciens als Ostrogoth, Steelover, Scavenger of een stuk Acid. Dat wordt overgoten met een flinke scheut New Wave Of British Heavy Metal (NWOBHM), wat je zeker in het titelnummer goed merkt. De bands die ik net vermeldde zijn trouwens allemaal bands die nog bestaan of een doorstart hebben gemaakt. Of zelfs – zoals in het geval van Scavenger – nieuw werk klaar hebben zoals zangeres Tine Lucifera me onlangs vertelde. Van Buzzard mogen we jammer genoeg geen reünie verwachten. Drummer Elly overleed in 2018 en gitarist Steve verwisselde de gitaarpick voor drumsticks.

Hun ongenuanceerd rockende kantje krijg je te horen in de eerste twee nummers, het korte Stone-Hard And Loud en We Are Heavy Rockers (een echte anthem-titel), een nummer in Accept-stijl. De gitaarintro van You And Me verwijst naar Mercyful Fate, maar evolueert eerst naar een trage rocker om uit te monden in pure speed. De productie slaagt er wel in de instrumenten mooi uit elkaar te houden; je voelt drummer Elly letterlijk de vellen martelen.

Wat ik leuk vind aan deze plaat, zijn de creatieve ideeën. Save Me is op zich geen supernummer maar dankzij de hele lange instrumentale lead-out (ik hoor verwijzingen naar He’s A Woman, She’s A Man van Scorpions) heeft dit toch iets speciaals. Een funky basgitaar is het centrale element in de powerballad Can’t You See. Hardste nummer is ongetwijfeld A Strange Gang, dat ook op hun gelijknamige demo stond. Geeft je ook ruim de gelegenheid om de kwaliteit van zowel ritme- als leadgitarist te bewonderen, en dat geldt ook voor Nosferatu.

Ik vermeld zeker nog Midnight Countess dat door de combinatie van de hardrockriffs en bluesakkoorden andere paden bewandelt. Let ook eens op de fills van drummer Elly. Voor mij een van de beste nummers. Afsluiten gebeurt in stijl met het razendsnelle Woman Of Illusion. De overeenkomsten met Killer-nummers zijn hier heel groot. Met een extra gitaar meer dan Killer krijgt Buzzard hier trouwens het voordeel.

Goed idee dus van Dying Victims Productions om dit album weer uit te brengen. Het is inderdaad meer dan het beluisteren waard en een staalkaart van wat de hardrock en metal 40 jaar geleden te bieden had. De geluidskwaliteit mag je natuurlijk niet vergelijken met de megagrote digitale producties van nu maar aan de andere kant heb je hier wel een echt “warm, levend” gevoel, en geen kil geluid. Aanrader!

Buzzard - Band

Label:

Dying Victims Productions, 2023

Tracklisting:

  1. Stone-Hard And Loud
  2. We Are Heavy Rockers
  3. You And Me
  4. Save Me
  5. Can’t You See
  6. A Strange Gang
  7. Nosferatu
  8. Gambler
  9. Midnight Countess
  10. Woman Of Illusion

Line-up:

  • Stephan “Elly” Logie – Drums
  • Fox – Gitaar
  • Steve Deceuninck – Gitaar
  • Hans “Hanzie” Berten – Vocalen, Bas

Links: