Altijd goed om het ijzer te smeden als het heet is, maar om er nu met een voorhamer in te gaan slaan terwijl het vloeibaar is … Dat was toch de eerste gedachte die binnenviel bij de aankondiging door Edged Circle Productions van een “brand-new full-length feature release” van Bodyfarm. De wel heel lekkere voorganger Ultimate Abomination is immers nog maar net een jaar uit. In de praktijk blijkt het allemaal wel mee te vallen. Zo noemt de groep zijn nieuwe op zijn Facebookpagina consequent een EP. Een EP die ook bedoeld is om het vuurtje rond de aankomende Europese tour met Carnation en Neerlands deathmetalgrootmeesters Pestilence nog wat verder op te stoken. Geen volledig nieuw album dus, maar wat dan wel?
Nu, zo op het eerste gezicht – en wees gerust: ook op het tweede en derde gezicht – waar voor je geld: vier nieuwe songs afgetopt met vijf livenummers die laten horen dat de Bodyfarm ook op het podium zonder problemen lichamen opfokt. Totale speeltijd? Net geen veertig minuten en zo zit het platenlabel er toch niet (ver) naast.
De eerste drie nieuwe nummers liggen in het mid- tot uptempostraatje met melodieuze hoogoverleads. Alle kwalitatief dik in orde, waarbij vooruitgeschoven post Retaliate zeer overtuigend opent. Allereerst vanwege de hersenschorsplakkende melodische leadlijn die er na het lompe intro wordt opgelegd en die doorheen het nummer diverse malen zijn geniepige kop opsteekt. Verder vanwege de tussenstappen naar stompende en beukende death metal in de sfeer van “die goede oude jaren ‘90”. Oh, nog even de afwisseling in het drumwerk, de meeslepende gitaarsolo en verstikkende vocalen noemen en we zijn er wel. Prima song!
In het refrein van het tweede nummer leek zanger Ralph me steeds “a perfect ten” te roepen. Misschien wat onbescheiden om over een eigen song te roeptoeteren (hoewel hij er misschien niet eens zover naast zou zitten bij dit soms thrashy gejaagde prijsbeest) en hij blijkt in werkelijkheid dan ook Pervitin te schreeuwgrunten. Een van de riffs in Onward Doomsday vervolgens doet in zijn eenvoud aan een band als Massacre (die men op het debuut uit 2012 nog coverde) denken, maar de afwisseling, het melodieuze leadwerk en de productie plaatsen de song stevig in 2024. Vierde nummer Gates Of Malignance staat dan weer volledig op zichzelf. Hier gaat firma ‘Lomp en Log’ aan de slag met zware riffs, bloederige kleppergrunts en een drukkende en stoempende ritmesectie. Dit laatste studionummer van de EP lijkt overigens verschillende levens te kennen: bij eerste beluistering is dit in al zijn massiviteit de meest indrukwekkende nieuwgeborene, bij opnieuw luisteren lijkt er toch wat minder te gebeuren dan in de drie overtuigende voorgangers en ten slotte gaat de akelige sfeer elk keer weer meer plakken.
Als eerder al gezegd, deze release is ook bedoeld om het met Ultimate Abomination ontstoken vuur gaande te houden en zo mogelijk nog wat meer zuurstof te geven voor de aankomende tour. Die brengt Bodyfarm in april doorheen Europa en met een optreden in Antwerpen ook (een soort van) naar “a venue near you”. Gaat dat zien en vooral horen. Live of in je huiskamer!
Label:
Edged Circle Productions, 2024
Tracklisting:
- Retaliate
- Pervitin
- Onward Doomsday
- Gates of Malignancy
- Dreadlord (live)
- Unbroken (live)
- The Swamp (live)
- Charlatan Messiah (live)
- The Dark Age (live)
Line-up:
- Ralph de Boer – Vocalen, basgitaar
- Bram Hilhorst – Gitaar
- Alex Seegers – Gitaar
- David Schermann – Drums
Links: