Blood Command – Praise Armageddonism

Bergen in Noorwegen staat bekend om zijn black metal. Maar wist u dat er ook punkbands vandaan komen? Blood Command is zo’n band. Praise Armageddonism is album nummer vier sinds oprichtingsjaar 2008. Tot dusver ging bij mij geen belletje rinkelen. De band wil zelf de luisteraars van Kvelertak en Turbonegro verleiden. Eens kijken hoe deze partij de poppy stadionpunk aan de man brengt.

Praise Armageddonism opent met je gebruikelijke armageddon-toespraak. Praise Armageddonism (Awake Theme) is daarna opgefokt met screams, punky vocalen en d-beat. Kom maar binnen hoor! Het eindigt met een soft refreintje, maar ik accepteer het omdat het begin zo puntig was. Saturday City laat echter horen dat het puntige begin een vergissing was. Ditmaal start de band met poppunk die redelijk aanslaat. Het nummer verzandt halverwege volledig, tot het aardige refrein weer wordt herhaald.

Heb ik hier voor Ariana Grande getekend, of voor ‘fans van Kvelertak en Turbonegro‘? The End is Her biedt meer van dezelfde vrij vergeetbare poppunk. Everything You Love Will Burn stookt het vuur weer op met stonerriffs en een vocale aanval. Nog iets wat mij overigens niet erg aanspreekt: de vocalen van Nikki Brumen. Ze zingt voor het eerst mee met de band, na haar aantreden in 2021. Vooral in de screams is het erg eentonig, te aanwezig, en haar bereik is beperkt. Op A Villain’s Monologue past het schreeuwerige van de vocalen goed bij de rockende riffs. Ditmaal leunt de muziek sterkt op Kvelertak. A Questionable Taste in Friends heeft een goede opbouw, en doet aan Sum41 denken. Het is een beetje een potpourri waar iets teveel elementen in zijn gegooid. Zelfs het veel te lang gerekte Last Call for Heaven’s Gate slaagt er niet in om daadwerkelijk een aangrijpende afsluiter te zijn. De jazzy saxofoon irriteert mateloos omdat het opsmuk is voor een verder nergens uitkomend nummer.

De muziek van Blood Command is niet vlak, maar klinkt wel zo. Het is alsof je tien keer hetzelfde nummer luistert maar dan elke keer weer vrij ingenieus op een andere manier in elkaar geschroefd. Als ik positief gestemd zou zijn zou ik zeggen dat het consistent en intelligent gemaakt is. Het probleem is echter dat de band zowel punkers als crusties als popliefhebbers probeert te pleasen, maar geen van allen met een voldaan gevoel dit album kan afluisteren. Feit is dat het nergens zo goed wordt als een Detente. Dat was nog eens regelrechte punk met een attitude. Praise Armageddonism is slechts een suikerspin met een hoog instagramgehalte. Zoet en een duizendste foto van dezelfde bek vanuit weer net een andere hoek. De band is nogal gehyped de afgelopen tijd, maar het is niet meer dan een snelle ‘like’, en door naar de volgende.

Score:

70/100

Label:

Hassle Records, 2022

Tracklisting:

  1. Praise Armageddonism (Awake Theme)
  2. Saturday City
  3. The End is Her
  4. Everything You Love Will Burn
  5. A Questionable Taste in Friends
  6. A Villain’s Monologue
  7. Nuns, Guns & Cowboys
  8. I Just Want That Movie Ending
  9. Burn the Blasphemer
  10. Last Call for Heaven’s Gate

Line-up:

  • Nikki Brumen – Vocalen
  • Yngve Andersen – Gitaar, keyboard
  • Benjamin Berge – Gitaar
  • Snorre Kilvær – Basgitaar
  • Sigurd Haakaas – Drums

Links: