Black Mare – Field of the Host
Human Jigsaw Records, 2014
Sera Timms is vooral bekend als de bassist/zangeres van het inmiddels ter ziele gegane Black Math Horseman en Ides of Gemini. Nu heeft ze een soloproject onder de naam Black Mare, in 2013 werd Field of the Host al via The Crossing op LP uitgebracht in een gelimiteerde editie (300 stuks) en via Breathe Plastic op cassette. Nu heeft Human Jigsaw Records de cd-versie voor zijn rekening genomen.
Een naam die al in mij opkomt tijdens het beluisteren van Field of the Host is Chelsea Wolfe, vooral in de stem die hetzelfde bezwerende effect heeft. Qua muziek kiest Timms voor een meer minimale en vooral duistere aanpak waarbij de drums een kleine rol spelen en de galmende en dromerige, naar shoegaze neigende gitaren flink op de voorgrond staan. Vooral de eerste twee tracks zijn echt sfeerstukken, op Fighting Birds komen de new wave baslijnen van Timms erg goed tot zijn recht. Isa heeft zelfs zijn trekjes van Alcest in slow-motion, heel erg meeslepend. Cybele laat hele verontrustende vocalen horen, een onheilspellend eind voor Field of the Host.
Black Mare zet veel repeterende patronen neer maar nergens wordt het monotoon of langdradig. Daar zorgt de stem van Timms zo wel voor en de kleine veranderingen in dynamiek. De invloeden van new wave, shoegaze en post-rock worden met een lekker mysterieus geluid gebracht dat heel warm klinkt ondanks zijn duistere karakter.
Tracklisting:
- Blind One
- Tearer
- Fighting Birds
- Saturn’s Grave
- Ashlar
- Isa
- Cybele
Line-up:
- Sera Timms
Links: