Black Lung – Dark Waves

Op de een of andere manier stond het uit Baltimore afkomstige Black Lung al een paar jaar op mijn netvlies, maar echt aandacht heb ik er verder nooit aan besteed. Hoog tijd dus om daar eens verandering in te brengen door de vierde plaat Dark Waves te recenseren. Na het vorige album Ancients besloot medeoprichter en gitarist Adam Bufano de band te verlaten. Niet dat er ruzie of onenigheid was. Ze zijn als vrienden uit elkaar gegaan. Met David Fullerton gevonden als vervanger werd de geplande tour echter vanwege corona geannuleerd.

De twee overgebleven, originele bandleden (gitarist en zanger Dave Cavalier en drummer Elias Schutzman) gebruikten dit moment om te bedenken hoe Black Lung opnieuw vorm te geven. Het gevolg: van een driekoppig stonertrio (een drummer en twee gitaristen) naar een meer traditionele opstelling met twee gitaristen, een bassist en een drummer. Met Dark Waves als resultaat.

Dark Waves is ontstaan uit frustratie en woede over de wereldwijde lockdown- iets met een virus. Daarmee is de band zeker niet de eerste en ook niet de laatste (lees mijn recensie van Toundra’s Hex er maar op na). Uiteraard gaat de boosheid niet om het feit dat de geplande tour niet doorging, maar over de gevolgen op landelijk en mondiaal niveau en andere kwesties: de bestorming van het Capitool door witte nationalisten (The Cog), uitbuiting van kwetsbare families door begrafenisondernemers (Death Grip) en de vluchtelingencrisis (Dark Waves) om er maar een aantal te noemen. De teksten zijn één voor één erg treffend, bijna poëtisch. Muzikaal gezien is Dark Waves een stuk steviger dan zijn voorganger Ancients. Waar Ancients meer experimenteel klonk, met her en der Afrikaanse invloeden, is Dark Waves een album vol psychedelische, dikke riffs, vervormde gitaren en drumgebeuk.

Het openingsnummer Demons laat dat meteen goed horen. De melodieuze en heldere zang van Dave Cavalier gaat er vloeiend in op. De traditionelere setting hoor je goed in het titelnummer Dark Waves. Dit start met een lekkere riff die tijdens het refrein intenser wordt. Halverwege mag de gitaarsolo niet ontbreken. Het nummer eindigt met een riffsplosie van heb ik jou daar. The Cog heeft vervolgens wat weg van een ballad: langzamer en melodischer, maar net zo intens als de twee voorgaande tracks. Awaken, het vierde nummer, laat een prachtig samenspel horen tussen de twee gitaristen Dave Fullerton en Dave Cavalier. De eer gaat naar gitarist en zanger Dave Cavalier: prachtig en zeer emotioneel zingt en schreeuwt hij het nummer bij elkaar. Sommigen vinden zelfs dat hij op z’n Ozzy’s zingt. Daar laat ik me verder niet over uit. Luister zelf zou ik zeggen.
Voordat dit een opsomming wordt van alle nummers is de track Death Grip het vermelden zeer zeker nog waard. Het refrein wordt meegezongen door Shawna Potter van War on Women. Haar stem is puur en zij kan hard zingen zonder dat het krijsen wordt, wat Death Grip alleen maar completer maakt.

In de stortvloed van platen die binnen het genre maandelijks uitkomen steekt Dark Waves niet met zijn kop boven het maisveld uit. Wat de plaat toch bijzonder maakt is het nieuwe geluid in vergelijking met voorgaande albums. Black Lung toont hiermee aan niet bang te zijn om zichzelf te vernieuwen. Het mooiste aan Dark Waves zijn de teksten. Fullerton heeft laten zien een zeer getalenteerd schrijver te zijn. Hij weet de hedendaagse problematiek terug te brengen tot enkele regels tekst zonder de kern kwijt te raken.

Tot slot een kleine tip voor Heavy Psych Sounds Records: een toegevoegd tekstvel zou de beleving van de nummers, zeker voor de niet Engelstaligen onder ons, nog completer maken.

Score:

82/100

Label:

Heavy Psych Sounds Records, 2022

Tracklisting:

1. Demons
2. Dark Waves
3. The Cog
4. Awaken
5. Hollow Dreams
6. Death Grip
7. The Path
8. Mad King

Line-up:

• Dave Cavalier – Gitaar, zang, mellotron
• Elias Schutzman – Drums, mellotron, synthesizer
• Dave Fullerton – Gitaar
• Charles Braese – Basgitaar

Links:

• Black Lung Bandcamp
• Heavy Psych Sounds Records