Black Label Society – Doom Crew Inc.

Zakk Wylde – werelds favoriete metalviking – is terug van weggeweest. Het is namelijk drie jaar geleden dat Black Label Society nog eens met een nieuw album kwam aanwaaien. In de tussentijd kon Wylde zich wel bezighouden. Zo bracht hij onder de naam Zakk Sabbath nog een ode aan zijn favoriete band Black Sabbath. Wylde was uiteraard jarenlang de vaste gitarist van Ozzy Osbourne. De twee hebben elkaar dan ook hoog zitten. Toch was Wylde niet te horen op Ozzy’s laatste albums. Naar het schijnt zou Osbourne tegen hem gezegd hebben dat zijn Black Label Society te groot was geworden en Wylde zich dus beter op zijn eigen band kon richten. Eigenlijk is dit een compliment voor Black Label Society en wat mij betreft volledig terecht. Op Ozzy’s volgende plaat zou Wylde overigens wel even te horen zijn. Dit terzijde.

Wylde kreeg van vleermuizenvreter Osbourne en vleermuizenvirus Corona dus alle tijd in de wereld om aan een nieuw album te werken. Dit resulteerde in deze Doom Crew Inc. en op het eerste gehoor is dit een puik, maar typisch Black Label Society-album. De nieuwe plaat wisselt – zoals verwacht en gehoopt – netjes af tussen stevige hard rock en gevoelige ballades.

Openingsnummer Set You Free brengt je als luisteraar direct in de sfeer. Een lekkere riff dendert door de stereo en Wylde’s hese stem gaat hier de perfecte symbiose mee aan. We worden bij dit eerste nummer trouwens direct getrakteerd op één van de betere Wylde gitaarsolo’s van de laatste jaren. Of liever, gitaarduet want Dario Dorina smijt zich eveneens in de strijd. Het kan voor mij dus al niet meer stuk. Destroy & Conquer en You Made Me Want To sluiten hier vervolgens perfect op aan. Klassieke Black Label Society. Riffje hier, strakke drum daar, even al blaffend een tekst inbrullen en afsluiten met een gitaarsolo die je probleemloos uit je sokken blaast. Hierop is het dan tijd om even op de rem te gaan staan. Iedere fan voelt nu spontaan aan zijn water dat er een ballade staat geprogrammeerd en jawel hoor: Forever And A Day regent de kamer binnen en brengt spontaan waarvoor hij gekomen is. Steek die aanstekers maar de lucht in. Later zullen nog Love Reign Down en – what’s in a name? – Farewell Ballad de revue passeren. De betere knuffelrockmuziek, maar het werkt natuurlijk wel.

Eigenlijk staat er op het volledige album geen enkel slecht nummer, zonder echt te excelleren. End Of Days of Forsaken zijn bijvoorbeeld zeer radiovriendelijke liederen, maar leveren toch een zekere kracht af. De nummers vatten de plaat onbewust vrij goed samen. Een zware riff, een melancholische tekst en een ballade-achtige outro worden naadloos met elkaar gefuseerd. Knal daar vervolgens een lekkere solo tussen en ik kan me niet inbeelden dat er iemand rondloopt die deze nummers niet kan hebben. Ten slotte valt Gospel Of Lies me in dergelijke mate goed mee dat ik deze hier graag eens vermeld. De Black Sabbath druipt er rijkelijk vanaf. 70’s doom metal opgenomen in een hypermoderne eenentwintigste eeuwse opnamestudio. Ozzy kan niet anders dan trots zijn. Die hypermoderne opnamestudio, dat is natuurlijk Zakk Wylde’s privéstudio in zijn eigen huis. Sinds 2010 werd iedere Black Label Society-plaat hier opgenomen. The Black Vatican – zoals de studio op heerlijke wijze werd gedoopt – is ondertussen een begrip geworden. De geluidsapparatuur is van een hoge kwaliteit en dat wordt met het nieuwe album nogmaals duidelijk gemaakt. Alle instrumenten zijn perfect te onderscheiden en klinken loepzuiver. Het maakt het geheel uiterst aangenaam om naar te luisteren. Dat geldt vooral voor het tweegitarensamenspel tussen Wylde en Lorina. Det zit gewoon perfect! Het is doorheen het volledige album een genot om op te luisteren.

Ozzy Osbourne heeft wel vaker gelijk gekregen in het verleden. Vaak herinnert hij zich niet wat hij enkele seconden daarvoor zei, maar het snijdt wel vaak hout hoor. Ozzy heeft dus gelijk wanneer hij beweert dat Black Label Society een grote band is. Zakk Wylde is al lang niet meer gewoon die gitarist die Ozzy tevoorschijn tovert voor zijn optredens. Hij is zijn eigen man, met zijn eigen band. Een band die bij de grootste hardrockbands van deze eeuw hoort. Black Label Society is trouwens meer dan Zakk Wylde alleen. Dit wordt met dit nieuwe album goed duidelijk gemaakt. Vooral Dario Dorina treedt steeds meer uit de schaduw van zijn frontman. Doom Crew Inc. is daarom een treffend gekozen albumtitel. Black Label Society draagt het album tevens op aan de roadies en de fans. Één familie, één doom crew, één band. En wat voor één…

Mafia (2005), The Blessed Hellride (2003) en 1919 Eternal (2002) zullen voor mij persoonlijk altijd hoger aangeschreven blijven dan het nieuwere werk van Black Label Society, maar deze nieuwe schijf is een verdomd goeie hoor. Vraag me binnen een paar jaar nog eens waar ik deze nieuwe zou plaatsen. Soms moet je een plaat eerst kapot luisteren vooraleer je weet welk vlees je echt in de kuip hebt. En kapot luisteren zit er echt wel in…

Score:

88/100

Label:

Spinefarm, 2021

Tracklisting:

  1. Set You Free
  2. Destroy & Conquer
  3. You Made Me Want to Live
  4. Forever and a Day
  5. End of Days
  6. Ruins
  7. Forsaken
  8. Love Reign Down
  9. Gospel of Lies
  10. Shelter Me
  11. Gather all my Sins
  12. Farewell Ballad

Line-up:

  • Zakk Wylde – Gitaar, zang
  • John DeServio – Basgitaar
  • Dario Lorina – Gitaar
  • Jeff Fabb – Drums

Links: