Black Hate – Via Pvrgativa: Qui Spiritu Diaboli Aguntur Hi Filii Satanae Sunt

2006 Bleek het gezegende jaar te zijn waarin dit Mexicaanse Black Hate van start ging. Het bleek IkanunnaBg of Bg Ikanunna die de band boven de zwarte doopvont hield. Nu komt de band met plaat nummer zes en dan tel ik de tientallen andere releasetypes niet mee. Via Pvrgativa: Qui Spiritu Diaboli Aguntur Hi Filii Satanae Sunt is een plaat die uitkomt via Underground Kvlt Records een sublabel van Odium records. Van dit in oorsprong Poolse label kregen we recentelijk nog erg aangenaam werk te verwerken van de Belgische Duivelsaanbidders van Serpents Oath en de driewegsplit Black Altar, Offermod en Acherontas.

Vermoedelijk levert Black Hate, want hoe kan het ook anders, een ritualistisch, occult aanvoelend blackmetalwerkstuk af. Dat is natuurlijk niet onlogisch wanneer je tekent op bovenstaand label. Het lijkt een label te zijn dat enkel en alleen maar met de echte cultblackmetalbands wenst te werken. Zij die de slang eigen zijn en het pad bewandelen van zelfverheerlijking en zelfontplooiing in al zijn facetten.

Verbazingwekkend kan je het dan ook niet noemen wanneer je de eerste tonen te verwerken krijgt. Het blijkt de aankondiging te zijn van een ultrasmerig blackmetalplaatje dat ondanks het feit dat de heren uit Noord – Amerika komen toch een behoorlijk ziltig Europees nasmaakje kent. Trembling Hands Of Sorror is de smerigheid zelve. Het valt wel meteen op dat de vocalen toch behoorlijk prominent en voor mij te prominent in de mix staan. Zo gaan de thrashy blackmetalriffs toch wat verloren. In een nummer als Luminous Ruins Of Death druipt de boosaardigheid van de riffs, de prominente keelrochels van de heer IkanunnaBg sleuren het geheel door de beerput.

Tempestad (O De La Transubstanciación) heeft dan weer een heerlijke Belphegor/Behemoth vibe. Enkele ogenblikken later laten de heren zich echter vangen in plaats van stevige door te hengsten, schroeven ze het tempo naar beneden en spelen ze wat met relatief avontuurlijke riffs. Pas wat later in het nummer wordt de snelheid weer opgevijzeld. Het huilende begin van Ascension Of A Burning Soul kondigt een melodische blastpartij aan in mijn oren doch het blijkt een opzwepend gortig eerder voorzichtig deathmetalblastje te zijn. Op Deicide-achtige wijze wordt Diasparagmos (O Del Sacrificio) ingeleid maar daar blijft het dan ook bij. Ik heb niet de indruk dat de heer op de drumkruk, Satoshi, in staat is om Asheim-achtige snelheden uit zijn kit te toveren. Alhoewel in het dertienminutendurende Dark Night Of The Soul hij toch wat dichter in de buurt komt.

Black Hate leidt ons met Via Pvrgativa: Qui Spiritu Diaboli Aguntur Hi Filii Satanae Sunt naar de juiste eindbestemming althans in hun ogen. Nochtans klinkt hun ritualistisch aanvoelende black metal in mijn oren weinig vernieuwend of verfrissend. Deze release kan me in vergelijking met eerder vermeld werk van hetzelfde label, toch wat minder bekoren. Te prominente vocalen, te weinig beklemmende riffpartijen, te weinig beklijvende blastfestijnen, vaak te lange nummers… jammer.

Score:

65/100

Label:

Underground Kvlt Records, 2024

Tracklisting:

  1. To The Firmament
  2. Trembling Hands Of Sorror
  3. Luminous Ruins Of Death
  4. Tempestad (O De La Transubstanciación)
  5. Ascension Of A Burning Soul
  6. Diasparagmos (O Del Sacrificio)
  7. Dark Night Of The Soul

Line-up:

  • IkanunnaBg – Zang, gitaar
  • Javier Ambriz – Gitaar
  • Jonathan Matvs – Bas
  • Satoshi – Drum
  • Faust – Teksten en concept

Links: