Biss – Xtension
AOR Heaven – 2006
Wat brengt een groep mannen er toe om hard rock muziek te maken, dit live te spelen en op schijf vast te leggen? Is het gewoon werk? Moet er brood op de plank? Of is het een hobby, of nog liever een passie? Of heb je er gewoon plezier in? Bij passie of plezier hoor ik dat graag terug in de muziek. Hoewel zeker niet slecht, hoor ik bij de nieuwe cd van Biss slechts een plichtmatig volgespeeld schijfje zonder uitstraling. De songs zijn over het algemeen best wel okee. De zanger is zeker niet verkeerd en ook het songmateriaal grijpt wel heel erg terug op het klassieke werk uit de tachtiger jaren, maar zit toch best aardig in elkaar. Echter net die passie, dat enthousiasme, dat is er misschien wel, maar de band slaagt er op de cd Xtension in ieder geval niet in om dat over te brengen.
De Duitse hard rock band Biss bestaat al een tijdje, maar heeft te maken met regelmatige personele wisselingen en maakt een beetje de indruk een side project te zijn. Vanaf 2002 worden cd’s uitgebracht en men is inmiddels aan de vierde toe. Mede oprichter en gitaarspecialist Ralph Heyne is er ook deze keer weer in geslaagd om een viertal mensen bij elkaar te brengen. Voor de tweede keer is daar ook Krokus zanger Marc Storace bij. Wat mij betreft zijn er slechtere vocalisten te bedenken voor je band. Xtension, het vierde album van Biss is geproduceerd door Michael Voss (Mad Max, Silver) en opgenomen in de Jovel Recording Studios in Münster, Duitsland.
Zoals reeds gezegd, Biss grijpt vooral terug op de muziek uit de tachtiger jaren van de vorige eeuw. Het stemgeluid van Storace is daar ook in hoge mate geschikt voor. De vorige cd’s van de band waren, naar mijn bescheiden mening zeer middelmatig (of minder) met wat uitschieters tussendoor. De kwaliteit op deze nieuwe cd ligt over het algemeen wel wat hoger. De muziek is wat pittiger en origineler, tenminste over het algemeen gezien. Toch heeft het geheel maar weinig meerwaarde. Meer dan een aardig muziekje wordt het niet. Het lijkt allemaal wat routineus, plichtmatig. Die indruk wordt nog versterkt door het coveren van Barracuda, hitsong van de rockgroep Heart. Was het om te beginnen al niet echt een ijzersterke klassieker, in de versie van Biss blijft er helemaal niks van over. Wat bezielt een band om een dergelijk nummer op te nemen en daarmee het algemene niveau van de cd een flink eind naar beneden te halen?
Degelijk geschreven en gespeelde rockmuziek die, op de zang van Marc Storace na, weinig extra te bieden heeft. Voor menig hard rock liefhebber toch wel een schijfje om eens aan een nader onderzoek te onderwerpen. Voor mij een plaat, die ik niet echt vaak meer uit de kast ga halen. Waarom is er toch zoveel middelmatige muziek op de markt?
Tracklist cd:
- Run For Your Life
- V Card
- Always
- Shout It Out
- Barracuda
- Eagle
- Born To Ride
- Blood On Sand
- Train Of Thoughts
- Catch 22
Line-up:
- Marc Storace : Vocals
- Ralf Heyne : Guitars
- Carsten Witte : Drums
- Lars Bilke : Bass
Links: