Barren Womb – Chemical Tardigrade

Aan edgy bandnamen is er in de wereld van het zwaarmetaal nooit genoeg. Het Noisrockduo Barren Womb draagt ook zijn steentje bij. Hun vijfde langspeler draagt de esoterische titel Chemical Tardigrade, en heeft een evenzo esoterische doch ietwat smerige albumhoes.

Op het album krijgen we een elftal gruizige noiserocknummers te horen waarin catchy riffs worden gecombineerd met het misantropische alcoholisme van grunge. Op het nummer Bug Out Bag lijkt het soms alsof we naar een obscuur John Coffey nummer aan het luisteren zijn, met alle samenzang en bijbehorende ‘oh yeah’s’ van dien. Door de combinatie van het up-beat drumwerk en de korrelige opname van de gitaren en de zang, zetten de heren soms een feestelijke en dansbare sfeer weg. Echter zijn ze ook niet bang om hier van af te wijken. Op rauwe en dissonante Bachelor of Puppets is het bijvoorbeeld alsof iemand tijdens een winterstorm de voordeur heeft laten open staan, en alle gure koude (muzikale) buitenlucht binnenwaait.

Naast een provocerende bandnaam en -albumhoes, mag een referentie aan het werk van H.P. Lovecraft natuurlijk niet ontbreken. Deze vinden we in het geestig getitelde nummer Keep ir R’lyeh. (R’lyeh is volgens de Cthulu mythos de stad waar dit interdimensionale tentakelwezen woont). Het nummer zelf heeft wederom aangenaam gitaarwerk, zonder de luisteraar te overbelasten met onnodig instrumentgepriegel. Het zal u niet verrassen dat we op het nummer D-Beatles een opgejaagde D-Beat te horen krijgen. Dit gebeurt allemaal terwijl zanger Timo Silvola zijn keel aan gort schreeuwt. Gelukkig heeft hij nog genoeg kruim over om zijn stembanden nog verder naar de knoppen te helpen. Zo gaat hij op Illiterati en de daaropvolgende nummers ook weer flink tekeer.

Zeker op Squat Walker raggen de heren er flink op los met pompende riffs die op sommige momenten worden onderstreept door dissonante en ietwat psychedelische gitaartonen. De energie spat er vanaf, en ik kan me goed voorstellen dat dit bij een live publiek goed in de smaak zal vallen. Op High Fructose Napalm Syrup vinden we wederom een creatief titelnummer. Het nummer zelf sluit qua toonzetting en sfeer volledig aan op zijn voorgangers. Op albumsluiter Dung Lung slaan de heren nog even een lichtelijk andere koers in die een zweem heeft van hardcore, zonder dat het te geforceerd wordt.

Wat valt er verder nog te zeggen over Chemical Tardigrade? Eigenlijk niks. Het is een prima recht-voor zijn-raap album geworden dat tamelijk compromisloos uit de speakers knalt. Voor liefhebbers van noisy grunge-achtige rock is het zeker een aanrader. Wie zijn metaal liever wat stroever heeft, kan deze overslaan.

Score:

80/100

Label:

Fucking North Pole Records & Blues For The Red Sub Records, 2024

Tracklisting:

  1. McLembas
  2. Bug Out Bag
  3. Campfire Chemist
  4. Bachelor of Puppets
  5. Keep it R’lyeh
  6. D-Beatles
  7. Illiterati
  8. Blackout Yoga
  9. Squat Walker
  10. High Fructose Napalm Syrup
  11. Dung Lung

Line-up:

  • Timo Silvola – Zang, drum gitaar
  • Tony Gonzalez – Zang, drum gitaar

Links: