Babylonfall komt uit Finland. Het album Collapse is de eerste boreling: een debuutplaat dus. Deze vijfmansformatie heeft tweemaal twee broers in hun rangen, als ik het goed kan volgen. De broers Viren fungeren als gitaartandem, de broers Huopainen zorgen voor de solide basis van bas en drum. Voor Okko Solanterä blijft er dan nog alleen de microfoon over. De heren spelen goed verteerbare, eerder zompige melodische death metal die vlot in het gehoor ligt met nu en dan een stevige knipoog naar het verleden. De mannen hebben goed geluisterd naar landgenoten als Insomnium of het minder bekende Noumena en brengen alzo dus opnieuw niks nieuws aan. Of toch? Soms heb ik het gevoel dat er wat metalcore dan weer wat heavy metal verwerkt zit in de composities. Is dit jammer dat er niks nieuws op deze plaat staat? Soms niet. Sommige nummers zijn lekker en doen je hoofd al snel bewegen zoals we dat gewoon zijn. Op andere momenten krijg ik de indruk dat een nummer maar al te lang duurt omdat er net te weinig spanning in zit. Ik licht even toe.
Een nummer dat je al direct aan het headbangen brengt, is openingstrack Murder Of Crows. De knotterende leadlijn en de eerste typische drumgeluiden laten je al meteen met je natte laarzen door een vochtig landschap stampen. Wanneer de ultra-brute strot van Solanterä het pad effent, moet je gewoon alleen nog volgen. Lekker bijtende twin-gitaarpartijen kondigen een erg sterk refrein aan. Ook het tweede nummer op deze debuutplaat Awakening opent stevig met een dreunend dubbel basverhaal, als vanouds. Verrassend op dit nummer is de intrede van cleane vocalen die vanaf hier toch steeds frequenter opduiken. Deze partijen worden hier, wel overwogen, tussen de melodische gitaarriffs verweven. Nu en dan doen deze zanglijnen me wat denken aan deze van James Cameron van de Britse metalcore goden, Bury Tomorrow. Trouwens, op dit nummer zit er ook een fantastische solo, om je duimen en vingers bij af te likken.
Moeilijke oefening dus, dit Collapse. Een plaat waarop maar liefst tien nummers verzameld staand. Een plaat die gefundeerd is op teksten die voortborduren op het thema dat je zowel als persoon maar ook als maatschappij volledig kan instorten. Stort Collapse ook in? Niet helemaal, maar naar het einde toe, ebt de spanning wat weg en dat is jammer. Soms lijkt de plaat wat te verzanden eerder dan te verzuipen in een drassig stuk Finse grond. De enige die dan wat houvast biedt is Solanterä, zowel de brute vocalen, in al zijn facetten, als de cleane zanglijnen, zijn toch van een hoog niveau. Misschien naar de toekomst toe wat minder nummers op de plaat zetten en deze die overblijven in een doordachter jasje stoppen.
Score:
70/100
Label:
Inverse Records, 2020
Tracklisting:
- Murder Of Crows
- Awakening
- Blood Will Be My Crown
- Silence
- We Become One
- Celestials
- Stars And Constellations
- Wrath
- Burning Daylight
- Distant Call Of Innocence
Line-up:
- Okko Solanterä – zang
- Esa Viren – gitaar
- Ossi Viren – gitaar
- Matti Huopainen – bas
- Mikko Huopainen – drum
Links: