Ayyur – Balkarnin

Tunesië is nu in mijn ogen toch niet echt de bakermat van de black metal. Nochtans is deze EP, getiteld Balkarnin, die nu bij mij op de draaitafel ligt, de nieuwe plaat van het uit Sousse afkomstige duo Ayyur. Een gezelschap dat de afgelopen jaren enkel maar hier en daar een EP of een split uitbracht. Geen van deze releases kreeg ik ooit fysiek in handen. En eigenlijk is dat verdomd jammer!

Dit occulte duo slaagt er moeiteloos, zonder verpinken, in om me direct bij mijn nekvel te pakken. De band doet dit door twee eerder lange nummers af te leveren die voorzien zijn van bezwerende mid-tempo black metal, omgord en omgeven door ambient-achtige geluidslandschappen. Het is de manier waarop dit alles wordt afgeleverd, die kilte, die koude, die bezit van je neemt. Het lijkt wel een release van één of andere band afkomstig van het Europese vasteland met linken naar het voormalige Oostblok. Tokkelende gitaarlijnen, heel éénvoudige drumpartijen met daarover een smerige keel, dat is het basisconcept. Vrij monotoon allemaal, maar oh zo efficiënt.

Toppertje! Tijd om eens een hele plaat van dit zwarte lekkers uit het Middellandse Zeegebied toegestuurd te krijgen. Ik wacht alvast geduldig af. Is dit de Tunesische tegenhanger van het Poolse Mgła? De heren zijn bijlange na nog niet zo inventief, maar toch…

Label:

Red Dead Queen Records/Bad Moon Rising, 2020

Tracklisting:

  1. I
  2. II

Line-up:

  • Angra Mainyu – Zang, Gitaar, Basgitaar
  • Shaxul – Drums

Links: