Attila – Devil’s Carnival

Jongere lezers van dit onvolprezen e-zine kunnen het zich ongetwijfeld niet voorstellen, maar er was een tijd dat alle harde muziek gewoon metal was. Of eigenlijk heavy metal. In de jaren ’70 – want daar heb ik het over – waren er wel bands die het wat rustiger aan deden (dan was het meestal hard rock) of wat meer richting punk (hallo Motörhead!) of blues (jawel: Judas Priest) gingen, maar het eerste deathmetalalbum moest nog gemaakt worden, van black metal had nog nooit iemand gehoord en er waren wel bandjes in hun garage aan het knutselen met een geluid dat later thrash metal zou gaan heten, maar de eerste demo’s kwamen pas begin jaren ’80 uit.

Ieder groepje jongens dat besloot in een bandje te gaan spelen, maakte dan ook automatisch het geluid van eind jaren ‘70/begin jaren ’80: heavy metal. Zo ook Herbie Vanderloo, Arjan Michels en Tom Holtewes, respectievelijk vocalist/gitarist, bassist en drummer. Ze noemden hun bandje Attila, naar Attila, Koning der Hunnen, die zo’n vijfhonderd jaar na Christus heersten in Centraal- en Oost-Europa. Flash forward naar 2023: de mannen zijn nog steeds samen en brengen met Devil’s Carnival een nieuw album uit. Hoe dat klinkt? Flashback: alsof het 1982 is.


Daar kunnen we lacherig over doen in een tijd waarin het ene genre nog niet is uitgevonden of het volgende zich alweer aankondigt en waarbij muzikanten complete geschiedenisboeken in hun muziek verwerken of met uitgestorven instrumenten in de weer zijn. Maar lachen doen we niet over Devil’s Carnival. Ja, het opnamebudget was hoorbaar niet hoog, maar het klinkt wél authentiek en dus helemaal 1982. Arjan Michels strooit met heerlijke jazzy basloopjes en Tom Holtewes zorgt voor behapbaar drumwerk. Drummen in dienst van het nummer dus, niet proberen het wereldrecord aanslagen per minuut te verbreken, laat staan een dubbele bassdrum in te zetten. Herbie Vanderloo krijgt alle gelegenheid zijn gitaar te gebruiken en te laten horen hoe goed hij kan soleren. Zijn wat soms wat te klagerige zang is er voor de liefhebber en is duidelijk hoorbaar. De zanger is duidelijk van de blues-aanpak: een zangstem moet vooral emotie overbrengen en daardoor moet hij goed te horen zijn door duidelijk te articuleren.

Conceptueel slaat Devil’s Carnival terug op de rare tijden waar we post-corona in leven en dan kunt u daar zelf de crisis die u het meest aan het hart gaat voor invullen. Het mooie My Dyin’ Friend gaat overigens letterlijk over een inmiddels gestorven vriend van Vanderloo: Willem Michels, broer van bassist Arjan en lid van het maar kort actieve Wells Fargo en de bluesrockband Dixi’s. Michels heeft nog een demoversie van het nummer kunnen horen en het werd op zijn uitvaart gedraaid. My Dyin’ Friend begint overigens met een hartslag en eindigt met een hartritmemonitor die een pieptoon laat horen. Over the top in elk ander verband, maar in dit geval passend.

Devil’s Carnival is namelijk gewoon een heel warm, authentiek aanvoelend album met muziek die ooit de norm was, maar nu nog slechts een select gezelschap trekt. Een gezelschap dat elkaar treft bij festivals en concerten van bands als Gilgamesj (bouwjaar 1975), Turbo (1979), Martyr (1982) en Elise (1980) en hun muziek smaakvol maar zeker niet te extreem opgediend wenst te zien worden. Liedjes met een kop en een staart, die af en toe van tempo wisselen maar het nergens te gek maken en waarin de gitaar een belangrijke rol heeft. Een uitstervend gezelschap ook, want Devil’s Carnival zal de laatste plaat van Attila zijn. Dus wilt u nog een keer het oude, degelijke ambacht der heavy metal horen of meemaken? Dan zet u de zwanenzang van Attilla op en reist u 25 november af naar Ommen voor Taken by Force Festival in café De Herberg. Headliner aldaar; Kev Riddles’ Baphomet: het vehikel van de inmiddels 66-jarige Kevin ‘Skids’ Riddles die in 1980 meespeelde op het debuutalbum van Angel Witch.

Score:

78/100

Label:

No Dust Records, 2023

Tracklisting:

  1. Devil’s Carnival
  2. Die Is Cast
  3. I Am
  4. My Dyin’ Friend
  5. Down the Drain
  6. Sweet Redemption
  7. Imminent Death
  8. Forgive & Forget
  9. Fruit of the Poison Tree
  10. Hattrick
  11. My Dyin’ Friend (lenient version, bonus track)
  12. Devil’s Carnival (alternate tuning, bonus track)

Line-up:

  • Herbie Vanderloo – Vocalen, gitaar
  • Arjan Michels – Bass
  • Ton Holtewes – Drums

Links: