Atra Vetosus – Undying Splendour

Geschreven door op 27-12-2024 om 20:52.

Atra Vetosus uit Tasmanië – en dan zitten we down under in Australië – kwam al meermaals aan bod op onze geliefde webstek. Het bleek de heer Al Foet, reviewpaus, die eerder werk onder de loep nam. Het is nu aan mij om mijn eigen idee te ventileren en neer te schrijven. Undying Splendour is album nummer drie van de band rond de heer Slikver, of in het gewone leven ook wel Josh Young genaamd. Het is een bezige bij of drukke Tasmaanse duivel want één van zijn andere bands, Astral Winter, kwam in 2020 nog met Perdition II ook via het Belgische Immortal Frost Productions.

De melodische, melancholische black metal van dit viertal wordt vaak uitgesmeerd over erg lang uitgesponnen nummers. Een blik op de tracklist en de speeltijd van de nummers in kwestie leert me dat de heren van dat concept niet zijn afgestapt. This Follow Heart kregen we al te verwerken als single en vleit zich net tegen de tien minuten. Elysian Echoes is net wat korter. Zou het het uitgestrekt Australische land zijn dat de heren hiertoe beweegt? Of zit het gewoon in de genen, dat kan ook natuurlijk.

De openingsriff klinkt alvast erg open en ontvankelijk naar de natuur en de weidse omgeving. Het lijkt een verhalend karakter te krijgen wanneer sturend drumspel en aanvullende melancholische gitaarnoten de rest komen opvullen. Ik krijg het gevoel dat ik ergens verloren sta in de outback, een moment waarop de nacht lijkt in te vallen. Schurende screams laten het nummer vervolgens helemaal ontplooien, laten de nacht met andere woorden invallen waardoor een ijselijke koude je helemaal overmant. Impressionante diepe keelklanken dienen vervolgens als een warm deken voor de nacht. Even impressionant als deze keelklanken is de presentatie van de Rickenbacker bas in de videoclip die Elysian Echoes weergeeft. Het is een nummer waarin het hoofdthema erg lang blijft doormeanderen en de afwisseling vooral zit in de drumdynamieken en de vocale lijnen.

Een nummer als Transcendental Flight neemt je al vanaf de eerste klanken mee weg van dit aardse bestaan. Een stevige blastpartij die gevolgd wordt door een sleurend post-blackmetalconglomeraat aan riffs schudt je even wakker. Het keyboard voert hier ook de forcing aangaande bijkomende melodieën, ook in de rustige, meanderende melancholische partijen die vervolgens opengereten worden. Ook Forsaken Dreaden Paths doet je overmannen van verdriet, desolatie en veel meer lekkers dat donker en diep is in deze mistroostige wereld. Het gebruikt daartoe dezelfde ingrediënten als op de andere nummers. Sleurend, slepend atmosferisch, post-blackmetalgitaargeweld, brute dan weer rustige drumpartijen en schurende erg doorleefde cleane vocalen en screams. En daarin sluimert naar mijn mening het gevaar van deze plaat, het album lijkt naar het einde toe wat vast te lopen in dezelfde ideeën en uitwerkingen.

Het Australische melodische, melancholische, atmosferische blackmetalgezelschap Atra Vetosus komt met Undying Splendour. Het is een doorleefd album geworden met heel wat lagen, met heel wat emoties. Als je in een mistroostige bui bent, is deze plaat het ideale om luisteren. Om helemaal af te sluiten, begin 2025 strijken deze heren onder andere neer in het Vlaamse land, samen met Lost In Desolation en vele anderen. Knap werk van de heer Surtur, platenbaas van Immortal Frost Productions.

Score:

75/100

Label:

Immortal Frost Productions, 2024

Tracklisting:

  1. This Follow Heart
  2. Transcendental Flight
  3. Elysian Echoes
  4. Forsaken Dreaden Paths
  5. Where Limbs Become Trees
  6. Tormentation Of The Guileless

Line-up:

  • Josh Gee – Zang, keyboard
  • Josh Young – Gitaar, zang
  • Josef Bound – Drum
  • Jeremy Hughes – Bas

Links: