Astral Spectre – Phantom Nightmare

Simsalabim! Het illustere eenmansgenootschap Astral Spectre heeft met een magische beweging een nieuwe langspeler uit zijn staf geschud. Hoewel deze gelijktijdig is uitgebracht met een heruitgave van de in 2021 verschenen demo The Oath is Broken, focussen we ons in deze recensie alleen op het nieuwe werk. Phantom Nightmare is de naam. Een album dat naar eigen zeggen valt in de categorie ‘Magick Metal’, omdat er naast reguliere ‘black’metalklanken ook allerlei occulte tierelantijntjes te horen zijn.

Vanaf de intro van The Sorcerer and the Demon is goed te horen dat de heren flink zijn beïnvloed Judas Priest. De riffs klinken naar de NWOBH-helden van weleer. Alleen de rauwe vocalen en de ietwat psychedelische orgelklanken zorgen voor een wat pittigere afdronk van deze aangename toverdrank. Het daaropvolgende Astrology swingt er op los op een manier die een beetje neigt naar het even occulte The Devil’s Blood. De muziek klinkt allemaal erg bekend in de oren, terwijl het toch een subtiel gevoel van avontuur oproept. Zomaar de wereld in trekken, om jaren later terug te keren met verhalen vol duistere figuren en vreemde wezens. Zo’n avontuur brengt helaas ook eenzaamheid met zich mee. Dit gevoel komt tot uiting middels de sentimentele klarinet op Life in Exile. Hoewel het nummer zelf nogal druilerig is, blijven de vocalen de blackmetaltraditie volgen. Dit zorgt voor een vreemd contrast tussen demonisch gegorgel en melodramatische melodielijnen. Desalniettemin wordt er zo hier-en-daar ook een beetje gehakt op de gitaren, waardoor er een rommelig maar captiverend geheel ontstaat.

Gelukkig is Tenebros, het brein achter deze magische onderneming, nog lang niet klaar. The Clairvoyants Curse zou qua titel zo op een Iron Maiden-album kunnen staan. Op de slepende intro na, klinkt het nummer als een soort episch strijdlied dat meteen doet denken aan de slachtpartijen van Conan the Barbarian. De solo heeft helaas iets te veel weg van de intro van Wasted Years van de bovengenoemde band, maar erg storend is dat niet. De track waar het album naar vernoemd is (Phanton Nightmare, dus) begint tamelijk traag en vergeetbaar. Zo halverwege het nummer snijdt er echter een Slash-achtige gitaarsolo doorheen die het nummer in een stroomversnelling brengt. Op deze manier komt er uit onverwachte hoek dus alsnog flink wat schwung in de zaak, die eindigt in een bombastische climax. Het album sluit af met het mysterieuze Thaumaturgy Mat zijn zwoele fluit en ingetogen zanglijnen wordt er zo op het album op een aangename, atmosferische manier afgesloten.

Top traktatie, dit album! Daar kan ik wel een tovenaarsketel van op. Pak uw kollenketel, en vul hem met meer van dit!

Score:

89/100

Label:

Northern Silence Productions, 2022

Tracklisting:

  1. The Sorcerer and the Demon
  2. Astrology
  3. A Life in Exile
  4. The Clairvoyant’s Curse
  5. Phantom Nightmare
  6. Thaumaturgy

Line-up:

  • Tenebros – Alles behalve fluit en klarinet
  • Befana – Fluit, klarinet

Links: