Astolat – Aokigahara
Eigen Beheer, 2014
Het Zweedse Astolat is anno 2014 nog steeds een duo en brengt met Aokigahara haar tweede EP uit, wederom in eigen beheer. Gastzangeres Lisa Gustavsson die op de vorige EP een prominente rol had, moet deze keer genoegen nemen met een gastrolletje.
De basis van Astolat wordt gevormd door traditionele doom metal, maar er worden ook regelmatig zijstapjes gemaakt. Juist die zijstapjes zorgen voor de (on)nodige onrust in de nummers. De twee openinsgnummers klinken heerlijk, lekkere doom met de cleane vocalen van Epiales, die effectief over komen. Bij Breath Evil komt het eerste zijstapje middels toegevoegde blackmetal vocalen. Hierna mag Lisa, in duet met Epiales haar prima zangkunsten vertonen in een nummer, dat duidelijk geïnspireerd is door het oudere werk van While Heaven Wept. Een mooi nummer. Aan het einde van Sulfur Child krijgen we weer de blackmetal vocalen, alsmede blastbeats. Het nut daarvan is mij niet duidelijk, want het nummer begon erg sterk met een prima zware doom-riff. Bij de afsluiter wordt er nog meer geëxperimenteerd. De eerste helft is akoestisch en folk-achtig, gevolgd door een klein stukje doom, alvorens de blackmetal middels de drums weer de kop op steekt.
Zo af en toe dus wat onrustig, deze tweede EP van Astolat, waardoor het echte doom gevoel enigszins verloren gaat aan het einde. Hier had het debuut zo af en toe ook last van. Op de momenten dat de band zich toelegt op de pure doom, gelukkig de hoofdmoot van deze release, klinkt het uitstekend. De uitstapjes kunnen mij echter niet bekoren. Maar ja, ik ben dan ook een uiterst behoudend iemand, als het om doom gaat.
Tracklisting:
- Aokigahara
- Aw(e)akening
- Blackened Tears/Breath Evil
- Rex Nemorensis (Part I: Rex Nemorensis, Part II: To Embrace the End)
- Sulfur Child
- Vem kan segla förutan vind?
Line-up:
- Epiales – Zang, Gitaar Bas
- Ahasuerus – Drums, Toegevoegde Zang
- Lisa Gustavsson – Zang op Rex Nemorensis
- Manfred Hanberg – Orchestrale Arrangementen
Links: